4. mətbəxtlik adlı şeri isə illərdir bir yerini əlinə alıb guya azəri qadınının bəxbətliyini mentalitetdən tut psixologiyaya qədər calayıb guya postmodern yazılar yazan yazarlar bir diss-dir.

bir qadın var hardasa
tələsir mətbəxə, dükana, işə
gözləri razılaşmaq dilində susur həmişə.
metroda əlləri yaxasına,
çantası dizlərinə səngər…
bir qadın var hardasa
xoşbəxtlikdən sinifdən qalan,
ciyəri qayğılara qurban
mətbəxə zəncirli prometaya…
bir qadın var hardasa
sevmədiyi kişiyə arvad,
sevdiyinə çin səddi.
bir qadın var hardasa
qara günlərin qırmızı diplomlusu,
iki uşaq anası.
hər şeyi yerindədi
əri, uşaqları,şubası,
biş-düşü.
bir qadın var hardasa
kibrit çöpündən tez sönür gülüşü…
bir qadın var hardasa
qadın deyirəm sizə
gecələr ağlar səssizcə
haram qatar yuxusuna.
ağlar bir qırmızı qalstukun xorultusuna,
qara bir kostyumun tütün qoxusuna,
ağlar yatağındakı üzütəraşlı heç kimə.
bir qadın var hardasa
soruşsan xoşbəxtsənmi ?
bədbəxtəm deməz
deyər : çox mətbəxtəm…