1. bu insanlar bizim müəyyən mənada dostlarımız, bizə həmişə "sən mənə əzizsən, yaxınsan" deyən insanlardır ki, normal vaxtlarda biz qozlarına da olmuruq, hətta yolda görsələr salam verməyə belə tənəzzül etməyəcək insanlardı. biraz maddi və mənəvi boşluğa, sıxıntıya düşәn kimi qaçaraq üstümüzə gəlirlər ki, biz də onları heç zaman geri çevirmirik. bu hadisə periyodik olaraq təkrarlanır.
