hadisələr sırf təsadüf üstündə qurulur. sonluq mənə bir az paulo coelhonun kimyagər əsərini xatırlatdı: kitabda santyaqo xəzinə tapmaq üçün ispaniyadan misirə gedir, əslində xəzinə elə ispaniyadadı; filmdə daniel sevgilisini tapmaq üçün almaniyadan türkiyəyə gedir, əslində sevgilisi elə almaniyada idi.
christiane paulun gözəlliyi, daniel və julinin marixuana çəkmə səhnəsi, idil ünerin dəniz qırağında oxuduğu mahnı hələ də yaddan çıxmayıb.
(youtube: 
)
)