2. (baxma: жить )

2012-ci ildə василий сигаревin çəkdiyi film.
ilk onu qeyd edim ki, "yaşamaq" haqqında üç filmə baxmışam; akiranın "ikuru"suna, çjan imounun "huo zhe"nə və son olaraq vasiliyin "жить"nə. hələ indəyənə kimi bu qədər mənə təsir edən film görməmişdim. zhitdən əvvəl o iki film film deyil kinodur.

filmdə paralel olaraq üç insanın həyatı çəkilib; toy günü sevdiyi insanı itirən gənc qızın, iki əkiz qızını itirən ananın və atasını itirən balaca oğlanın həyatı. filmə baxmağa başlayırsan, hər şey yolunda gedir. və birdən üç ardıcıl hadisə baş verir, donub qalırsan yerindəcə. bir anlıq şok keçirmirsən, bu şok xeyli dəqiqələrivi aparır. film var baxırsan ağlayırsan, film də var baxırsan, donub qalırsan, ürəyin çırpınır, gözün dolur amma ağlaya bilmirsən. o necəki yaxınını itirəndə heçnə çatmır, bütün olanlara eləcə donub baxırsan ha bu filmdə də bax belədir. həmin şok keçirdiyin andan sonra filmə baxmırsan artıq, filmi yaşayırsan. və yaşaya-yaşaya başlayayırsan öz-özünə suallar verməyə; "görəsən mən əkiz qızlarımı bir anda itirsəydim nə olardı", "atanı itirmək hissi necə bir hissdir?", "və sevgilin olan şəxsi itirsən həyat davam edəcək və necə davam edək?" kimi suallar.

sevdiyin insanı itirəndə heçnə çatmır sənə, yanındakılar o qəbri elə qazır ki, sanki belə olacaqmış kimi amma o qəbrin üzərini torpaqla örtəndən sonra nəhayət ayılırsan ki, yoxdur o həyatda. yaşamağa davam edə bilmirsən, özünü öldürməyə cəhd edirsən ya da öyrəşməyə çalışırsan olmur xəyalla yaşayırsan.

filmdə o qədər gözəl səhnələr var ki, baxıb qurtardıqdan sonra təkrar-təkrar açıb baxırsan o səhnələrə. ananın qızlarını basdırdıqdan sonra gecəylə qəbirlərini qazıb meyidləri çıxardığı, sevdiyi şəxsi itirən qızın müqqəddəs atanın arxasıyca gedib "я спросить хотела. любить зачем?, говорю, любить зачем, если всё равно заберут?" kimi sualları verən səhnələri izləməklə doyulmayacaq səhnələrdi.

film "yaşamaq", "həyat və "ölüm" haqqında ən ağır və ən sərt filmlərdəndi(biri deyil ha yeganə filmdi). təxmini iki ay olar izləmişəm və hələ də təsirindən çıxa bilmirəm. təsirindən çıxmamağıma səbəb də filmin yavaş-yavaş çatmasıdır mənə. düzdür film haqqında spoiler vermədim, aktyor və aktrisaların adın qeyd etmədim amma bir müddət sonra yenə qayıdacam bu filmə. həmişə demişəm indi də deyirəm rus rejisrolarının və iran rejissorların çəkdiyi film deyil-sənədli filmdir.

"əvvəl yaşadığımız binada kimsə öləndə, həqiqətən vecimə olmurdu. ancaq kimin, necə öldüyü maraqlı idi. amma o an birilərinin dünyası başına yıxılır, sonsuza qədər hər şey dəyişirmiş"

filmi izləyin, izlətdirin, vaxtınız olsa yenə izləyin.