3. bu rejissor mənə salingeri xatırladır. salinger kimi o da özünə qapalı, müsahibələrdən və kameralardan qaçan biridir. müsahibə verərkən də heç vaxt öz filmlərindən danışmır terry. başqa rejissorlar kimi öz filmləri haqqında açıqlama verməyi sevməz heç vaxt, onun filmləri izah olunacaq, başa düşüləcək filmlərdən deyil, yaşanacaq, hiss olunacaq filmlərdir.

terrence malick-i tarkovsiyə bənzədənlər olur, bu başa düşüləndir. hər ikisinin arasında oxşar cəhətlər çoxdur, təbiət təsvirləri, filmlərinin yavaş tempdə irəliləməsi kimi.

indiyə kimi 4 filmini izləmişəm, onlar haqda bir neçə təəssüratımı paylaşmaq istəyirəm.

badlands - rejissorun ilk və mənim ən çox sevdiyim filmi. filmin ən sarsıtıcı tərəfi təbii mühiti şiddətlə qarşı qarşıya qoyaraq, birinin gözəlliyi qarşısında o birinin necə boş və banal olmasını vizual bir az da emosional şəkildə izləyiciyə çatdırmasıdır.

days of heaven - bu filmdə richard gere brooke adams və sam shephard sevgi üçbucağını daha aydın şəkildə anlatmaq üçün rejissor filmin montajına 2 il sərf etmişdir.

the thin red line - müharibə haqda çəkilən ən insani filmlərdən biri. film həm də müharibə və şiddətin həm insana həm də təbiətə qarşı işlədilən cinayət oduğunu göstərir.

the tree of life - terrence malick bu filmin yaratmaq üçün 30 ilini sərf etmişdir. onun şah əsəri sayıla bilər. film insan, təbiətin , tanrının niyələrini sorğulayır və sadə cavabın olmaması elə də qorxulu olmadığını vurğulayır. musiqiləri, yerin yaranması təsvirləri ilə malick-in ən spiritual filmidir bu.