sözün əsl mənasında lap çox sevdiyim əsər olan, oxuyanda təkliyin dibinə vurmuş bir adamı görərək qəribə hisslər keçirdiyim kafkanın "milenaya məktublar"ından olan həmin o cümlə. qeydiyatdan keçdikdən sonra sırf bu cümlənə görə vuruldum sənə, sözlükcan