1. gecədən xeyli keçmiş yorğun halda bəlkə də son avtobusa minirsən. 1-2 nəfərdən çox adam olmur içərdə. o vəziyyətdə oturacaqda yuxulamamaq əldə deyil. gözlər yumulur, şəhər işıqları gözünün qarşısında dumanlanır. qulaqlıqlarda brian enonun ambienti də varsa dünyadan, olub bitənlərdən ayrılıb düşürsən süt yoluna, ordan da başqa qalaktikalara.. bax həmin anın heç vaxt bitməməsini istəyir adam. sonra da 90 decibellik meyxana səsinə diksinib ayılırsan düşürsən orion nebulasından birbaşa əhmədliyə -* 07 sürən qaqalar başa salır həyatı.
