1. hüseyn arif şeiri

düşür yadıma hərdən
məktəb həyətində mən
yoluna göz dikərdim
qəlbim sızlardı birdən
sən dərsə gəlməyəndə.
durub-durub anardım
gizli-gizli yanardım
neçə dostun içində
özümü tək sanardım
sən dərsə gəlməyəndə.
zəng səsi ucalardı,
uşaqlar söz alardı.
gözlərim boş masana.
fikrim səndə qalardı
sən dərsə gəlməyəndə.
dözməyib buna bəzən
düşüb gah da həvəsdən
nə danım həqiqəti???
qaçardım mən də
dərsdən
sən dərsə gəlməyəndə.