9. cəlil məmmədquluzadənin hekayələrindən biri.hekayədə mirzə cəlil özünəməxsus qarşılaşdırma yolu ilə savadsızlıq və mədəniyyət problemlərini üz-üzə gətirmiş, bu zəmində daha dərin qata – insanilik məqamına nüfuz etmişdir. divarın üstündə "uşaq əliylə" cızılmış yazılar görən ziyalının - atanın övladlarından sarı bədgümanlığına, məlum olur ki, heç bir əsas yoxmuş. və ümumən narahatlıq doğurmuş bu insidentə qarşı uşaqların və savad görməraiş saqqallı uşağın - "kasıb və fağır iran əhli" kəblə əzimin heç nədən xəbərsiz, yalansız dünyası durur. hekayənin sonunda divardakı yazıları kəblə əzimin "yaddaş" əvəzi cızdığı şadlıqla qarşılanır. mirzə cəlil bu sevincin, şübbəsiz, yalansız, saf münasibətfərin qələbəsindən irəli gəldiyinı məxsusi vurğulayır. hekayə dərin yumor və incə psixologizmlə aşılanmışdır.