7. ooof off uşağlığımı yeyib bitirən kasıbçılığ. o vaxt zar zor denkleşdirib, qohum-qardaşdan minnətnən verilən borclarnan aldığımız və əlimizdə ovcumuzda birşey qalmadığı üçün cındırınnan cin ürkən evimizin tanımı:
yerlər: kələ kötür betonun üstünə sərilmiş boz rəngli linonim, hansıki sovet vaxtı tikilmiş evlərdə olan altı tüklü nəmişliydən qıjqırmış iyi verən altında sarı qarışqaların, tarakannarın yuva qurduğu həmin o linonim (evet evet işte o linonim hatırladın sen onu -* ) hətta bir dəfə onu qaldıranda qonşunun yatağ otağına açılan deşiy tapmışdış, o vaxtı uşağ olduğumnan nəysə fəsadlığ fikirrəşməmişdim, heç ağlım da kəsmirdi və yaxşı da kəsmiyib. ooo hələ o yerə sərilən yolluqlar varıydı, qırmızı və ya göy rəngdə 10sm aralığlarnan cızıq-cızıq qara desenlerle işlənmiş bəzən də palatka toylarında yerə sərilən o yolluqlar.
divarlar: yenə eyni səliqəynən sıvanmış divarların üstünə klyonkalı divar kazığlarının yapışdırılması. deyəsən o da sovet dövründə default divar kağızlarıydı -* hər an cırılmağa müsait olan bu yamağ "oboy"ların altınnan görsənən yarı beton və yarı şpakilyofkalı divarlar. yazığ mamam utandığınnan bunnarı gizlətməy üçün üstünə "aeropartdan" alınmış çin xalq respublikasında istehsal olunmuş yüksək işçilik tələb edən tabloları asırdı -* (kusura bakmıyın sinirlerim bozuldu).
vəə pəncərələr: şüşə yerinə taxılmış sarı plastik nəysə varıydı uşağ vaxtı elə bilirdim ki evə gün düşməsin deyə taxılmışdı onnar amma sonra gördüm kə heç qışdada evə günəş girə bilmir, sonra çatdı ki bu qurğu heçdə sandığım qədər məsum deyilmiş bildiyin pəncərə funkiyasın yerinə yetirimiş. hə birdə var olan taxta pəncərələri qışda güya küləyin qarşısın almağ üçün iki qat klyonka ilə bağlıyırdılar hava soyuğ olanda içində nəmdən yığılmış su belə donurdu hələ o vahiməli külək səsin demirəm.
əşyalardakı yadımda qalan şeyləri deyim: hamamdakı çuqun vanna, mətbəxdəki yaşıl dörd ayağlı qaz pilitəsi, dəmir çarpayı və daha nələr nələr. hey gidi günler hey.

not: f*cking childhood