8. bayaq yenə playlistdə məni xoşbəxt edən musiqi. musiqi gedə-gedə başladım fikirləşməyə ki biz-kütlə niyə bu musiqini belə dəhşət sevirik? deyəsən ortaya səbəb qoya bildim.
məsələ burasındadıki, həm klipi dəhşət sevirik, həm də musiqisini. deməli ikisində də ortaq şey var ki bizi özünə çəkir. bu bizim üçün utopik olan sevgidi. çünki həm musiqinin sözlərində, həm də klipində dəhşət tər-təmiz sevgi görürük. biz tər-təmiz sevgini həmişə içimizdə arzulamışıq. onu istəyirik. sevmək istəyirik. insanın təbiətində var sevmək. problemsiz, səmimi, qeyri-süni, kompleksiz, sevgi istəyirik. və məhz bu musiqini gözdə müqəddəs eləyəndə istədiyimiz şeyi onda görmək və eşitməkdi. və belə sevgiyə ac olanlar olaraq musiqini bağrımıza basmağa davam edirik.
insan ac olduğu şeyi nədə və harda görürsə onu məhz dəhşət sevir.