1. əsl sevgi qızın səni anantək sevməsidi. bunu isə hər qız bacarmaz. əslində tək qızlara da atmaq olmaz yükü. oğlanlar da həmçinin qızları atatək sevməlidi. çünki əsl sevgi budu. əsl sevgi qarşındakını sanki sənin digər hissən kimi sahiblənib sevməyindi. şəxsən mən istərdim məni həqiqətən sevən bir sevgilim olsun. amma inamım yoxdur buna. çünki sevgili olmaq indiki dövrdə çox asandır. amma mən kiminsə qəlbini qırıb istifadə edib ata bilmərəm. hər şeydən çox özümə görə etməməliyəm. çünki insan sevgilisi ilə istər istəməz ruhunu paylaşır. mən ruhumu hər kəslə kirlədə bilmərəm. və hər şeydən əsas olan məsələsə budur ki xəyallarımdakının xəyallarındakı deyiləmsə başdan bitsin bu iş qardaş. əsl sevgi tamam ayrı bir hissdi. hamımız insanıq. başını sevgilinin çiyninə qoyub mürgüləyərsən və bilmədən ağzından su axar. hansı qız iyrənməz ki bundan? bəlkə də hamısı onu üzünə vurar, itəliyər edər. və ya əlin tərli olmasına baxmayaraq əlindən tutarmı? yoxsa tərli-tərli sənə sarılarmı? hansı qız edər ki bunları? əsl sevgi bir-birinin qayğısına qalmaqdı. adicə "hava soyuqdu, əynivi qalın geyin" demək bilirsiz nə deməkdi? və ya hər şeyi qarşı tərəfdən gözləmiyib özünün də addım atması. göz-gözə gəldikdə gözlərinin içi gülməsi. sənin adicə mesajıvı belə oxuyarkən gülümsəməsi. birlikdə gəzmələr, bir qulaqcıqda mahnıları bölüşmək. birlikdə mahnı yazıb oxumaq. daha nələr-nələr. bu siyahını olduqca uzatmaq olar. amma lazım deyil. çünki hərənin özünə görə əsl sevgi saydığı şeylər var. odur ki gəlin həyatı axarına buraxaq. doğru vaxtda doğru insan çıxar əlbət bir gün hamının qarşısına. gecə-gecə bu qədər coşmaq bəsdi. gecəviz xeyrə. salamat qalın.