1. seymur baycanın 25 yanvar tarixində yazdığı statusun məcmusu.

status isə belədir:
"çox məzmunsuz, savadsız, poeziyaya dəxli olmayan adam idi. o cür adam ən uzağı zəngəzur şadlıq evində tamada olmalı idi. sovet höküməti şişirdib böyük şair, ictimai xadim kimi millətə soxuşdurdu. bəxtiyar vahabzadə zövqsüzlüyün, mənasızlığın və boşluğun göstəricisidi. bu mənada çox dəyərli barometrdi. bir neçə ay əvvəl məqalələrindən ibarət kitabı keçdi əlimə. boşluğun, mənasızlığın da bir sərhəddi olmalıdı. o qədər səviyyəsiz yazılar idi ki, özünə hörmət edən adam o yazıların altına imza qoymazdı. istədim birin yığıb paylaşam, sonra başa düşdüm ki , böyük paylaşım olacaq. bir çoxları acıq vermək üçün paylaşacaqdı. çoxunun da həqiqətən xoşuna gələcəkdi. bu zövqsüzlük karnavalını görməmək üçün fikirimdən daşındım."

indi buyrun, siz möhtərəm seymur baycançılar. uşaqdan böyüyə hər kəsin şerlərini əzbər bildiyi, azərbaycanın yaxın tarixində ən yüksək səviyəli şairlərindən birinə yazılan bu fikri də müdafiə edin. şairin bütün külliyatının əzbər bilən biri olmasam da, vahabzadənin bizim xalqa uyğun, yerində, mənalı, lap elə fəlsəfi şerlər yazan biri olduğunu bilirəm. durub hər hansı bir şerini paylaşaraq, o şairə "özünə hörmət etmir" demək nə dərəcədə düzgün idi. bir sənətkarın bütün əsərlərini hər kəsin bəyənməsi, təqdir etməsi vacib deyil, hətta mümkün deyil. amma hər nə dərəcədə olursa olsun, millətin belə sevdiyi birinə "millətə soxuşdurulub" deməyin özü də bir səviyyəsizlik nümunəsidir.

bəxtiyar vahabzadə xalqın şairi olub, sevilən bir şair olub. ama bu reaksiyanı məhz bəxtiyar vahabzadə haqqında yazmasaydı da verərdim. adama deyərlər ki, sən özün "nietzsche"sən ki, durub az qala klassik sayılacaq birilərini tənqid edirsən? düzdü hər kəs istədiyi sənətkara şəxsi fikir bildirə bilər. amma seymur baycanın milləti bu dərəcədə ələ salması artıq ağ eləməkdən başqa bir şey deyil.

bəxtiyar vahabzadə öz düşüncəsi, təxəyyülü ilə yazıb yaradan biri olmuşdur. sənin yazdıqların nədir, çox hörmətli seymur baycan? ən azından vahabzadə başqa yazıçının əsərindən oğurlayıb axrını olduqca axmaqcasına, düşükcəsinə, anal seks hekayəsilə bitirməmişdi. bunu soruşsan, baycan da fanatları da əslində çox mənalı və düşündürücü hekayə olduğunu, amma təəssüf ki, hələki beyin inkişafından geri qalmış azərbaycanlı gəncliyinin bu məqalələri tam başa düşə bilməyəcəyi səviyyədə olduğunu deyərlər. belə yazılarını da çox görmüşük baycanın. milləti, xüsusilə cavanları müəyyən dərəcədə inkişaf etdirmək məqsədin varsa, bunu özünü ağıllı göstərərək təhqir, kinayə, sarkazm yoluyla yox, həqiqətən real düşündürücü sözlərlə etmək lazımdır. görünür ki, baycanın bəxtiyar vahabzadədən öyrənəcəyi çox şey var imiş.

yəni ki, əziz insanlar, bakı-tiflis qatarında getməklə, kibrit kafedə özünü filosof kimi göstərməklə, özünü düha sanıb camaatı rişxənd etməkıə, aşağılamaqla deyil. gərək özünün əsl ədib kimi əsl hörmətin olsun. yalnız intellektual görünmək istəyən cavanların süni hörməti, o gənclərin həqiqətən intellektual olacağı dövrə qədərdir. kardon, əsassız, yeriz düşüncələr, eyni səviyəli insanların əhatəsində özünü doğrulda bilər.