1. uşaq vaxtı atam məni aşura günü məscidə aparardı.hər kəs ağlayırdı məsciddə.mən də camaata baxıb ağlayırdım.bilmirdim niyə, dərk etmirdim amma ağlayırdım.illər keçdi mən böyüdüm aşura günü getdim məscidə bu dəfə də ağladım amma dərk edərək.millətimin halına ağladım. (m.ə.rəsulzadə)

bütləşdirməyə qarşıyam amma azərbaycanda bu şəxsiyyətə dəyərində qiymət verilmir.rəsulzadə azərbaycan xalqı üçün böyük işlər görmüş insandı.bəziləri onu ingilis satqını kimi tanıdır.ağlı olan adam belə əsassız söz deməz.onlarin məntiqiylə atatürk və nərimanov da rus satqını olub.məncə yox.hər siyasi şəxsiyyətin bir hədəfi olub.bu hədəfə gedən yolda bütün vasitələr dəyərləndirilməlidi.o zaman azərbaycanın müstəqilliyinə ingilislər dəstək veribsə yararlanmaq ən doğru addım idi.necə ki, atatürk də ruslardan kömək almışdı.indi atatürk satqın olub? hansı ağlın məhsuludu bu?
səf etmirəmsə 1905-ci ildə balaxanıda neft quyusunda stalini öldürmək istəyərkən müsavatçılar xilas etmişdi onu.indi sol görüşlü biri rəsulzadəni ağılsız adlandırır.bəlkə də ağılsız olub stalini qurtardığı üçün.
bizim millət üçün hər şəxsiyyətin öz yeri olmalıdı. m.c.bağırovun, nərimanovun,rəsulzadənin də böyük işləri olub.məsələ onları ayırıb müqayisə etməkdisə bunnan asan neçnə yoxdu.kütlə zatən sevir belə səfeh şeyləri.əsas məsələ hər şəxsiyyətin özenəməxsus uğurunu görüb onları sahiblənməkdi.küt qoyun kimi rəsulzadə,nərimanov, axc sovetlər mübahisəsi aparmaq heçkimə xeyir verən deyil.istiyirsiz götünüzdən göyə qalxın bu ölkədə nərimanovu da sevən olacaq rəsulzadəni də.