əjdahalar googlla 1. ilk dəfədən beynin bu məvhumu qavraması çətindir. iki heçlik arasında, bu heçliyə nisbətdə 0-a yaxın olan bir zaman diliminə sahibik. sanki heçliyə fasilə verib sonra yenə qaldığımız yerdən davam edirmişik kimi. indi kimsə deyə bilər ki "düşündüyün kimi deyil, təbiətdə heçnə yox olmur, bir formadan başqa birinə çevrilir". yəni əslində hava, su dövranı kimidir bu. sadəcə genlərimizi deyil, həyatımızı bir miras kimi ötürürük və digər hərşeyi. və həmin kiçik zaman dilimləri ilə bu heçliyə qalib gəlməyə çalışaraq əbədi bir mübarizə başlatmışıq. bu varlığımızı ilk insanların ocağı qoruması kimi qoruyub sönməməsinə çalışırıq.
təkamülün geridə qoyduğumuz mərhələsində gerçəkləşən özünüidrak prosesinin bir üst pilləsində bizi gözləyən şey, dünyaya hakim olma və allahlıq həvəsi oldu.
yaranmış bu fasilədən istifadə edərək varlığımızı daimiləşdirmə arzusunun adıdır bu. və bu fasilədə nail olduqlarımız qələbədə pay sahibi olma-dünyada iz qoyma niyyətilə edilir. çünkü bir ümiddir yaşamaq
