4. azərbaycanda sənətə qiymət verilməməsində valideynlərin günahı böyükdü, bir gənc rəssam,musiqiçı və ya əsasən də aktyor olmaq istəsə valideyn təzyiqinə məruz qalır ki onlar boş şeydi gərək nəsə oxuyasan diplomun olsun, əsas diplomdu, o diplomu alıb götünə soxmalısan, ad da olmalıdı ki bə biz uşağı oxutduğ əlimizdən gələni elədik daay soruşan yoxdu ki bəlkə bu uşağ rəssam olmaq istəyirdi niyə biologiya müəllimi oldu? bəzi hallarda musiqiyə icazə verilir onundaki ali təhsilinə yox, axırda da manıs olub gedirlər toylarda oxumağçun öz istedadlarının üstünnən xətt çəkib 3-4 dənə bayağı mahnı öyrənib zilə qalxıb toyda içib dəm olanların kayfına qulluq edirlər. musiqi sahəsinə nə yenilik gətirən var nə də bir şey azərbaycanda 20ci əsrdən sonra sənətkar deyiləcək insan yetişmədi. o vaxtın filmlərini izləyirsən,musiqilərinə qulaq asırsan adam inanmaq istəmir ki "sənət" bu günlərə qalacaq.