10. 70 ci illərdə gündəmə gələn o illər üçün yeni janr idi* balıqlar suda yaşayır . ona qədər bütün rock musiqiləri sadə ritimlər və nəqarətlər üzərinə qurulu idi. bəs bu janrdan sonra nələr oldu? umumilikdə götürsən ingiltərdəki quruplar artıq bir-birinin təkrarlamağa başlamışdılar deyə bilərik. məhz bu janrdan sonra mənə görə bir ağız dadı, fərqli qulaqlar çıxmağa başladı. diqqət etsək rock tarixində nam salmış beatles sonradan bala-bala progresivləşir. çünki başa düşürkü nəqədər eyni mahnı olar, belə getsək millət başa düşəcəkki bu eyni ritimləri evirə-çevirə birşeylər edirik.

başqa nələr oldu ? məsələn klaviş ritimləri artıq sadə blues ritimləri ya da jazz ritimləri deyildi. saksafon ,flut qatılmışdı. zərb alətləri köhnə eyni nağara deyildi artıq vuruşlar fərqli ildi. bass gitara artıq hiss edilməyə başlamışdı.yəni qısacası classic rock yox olub gedir yerinə daha ləziz şeylər gəlirdi. progresive rock artıq bir gitar, bir drum, bir bass gitar və solist dövrünün bitdiyi bir dönəm idi. yan insturumentlər artıq musiqini gözəlləşdirdi.

sözlər. artıq o qız məni aldatdı sevmədi deyilmirdi. sevgi daha dərin bir şey idi progressivedə və bəzən sevgi yox idi. əslində nə var nə yox heç özün bilmirsən sözlərdə. belədəki sizə söz lazımdı ? gedin şeir oxuyun.

bəzən david çıxardı deyərdi ki , roger dayan gözdə bizə əjdaha lazım deyil. gitarada ruh olurdu , cünki davidin barmaqları sehirli idi.amma bəzən birdənə hey you deyən birilərinə ehtiyac duyrduq hansı ki , ordada sehirli barmaqlar iş görmürdü. bəzəndə məsələn başını qaldırıb görürdün səhrada bir dəvənin üstündə susuz qalmısan. belə şeylər hiss elətdir prog bizə. progresive qısacası bəzən sizi sizdən alır bəzən də sizi sizə qaytarır.