8. təbriz küçəsində bir vaxtlar 24nömrəli marşrut var idi.(indi bakubus əvəz edir) bilənlər bilir o marşrutlar necə xarabaxana idi. heç vaxt unutmayacağım bir olay olmuşdu orada. dərsdən sonra 7qız mindik avtobusa və həmişəki kimi hamsı dillərin qızları idi.və dəhşət sıxlıq idi. birdən qrupyoldaşlarım hamısı mənə tərəf sıxıldılar.mən də anlamırdım nə olduğunu. amma arxada 50-55yaşında bir kişi dayanmışdı.və hər gün dərsdən sonra bu kişi o marşuruta minirdi. üstəlikdə kişi çox səliqəli geyimli və diplomatlara xas duruşlu bir insan idi. və marşrutda gənc bir müəllimə var idi.qızların pıçıltısından hər şeyi anlamışdı. qadın çevrilib kişiyə dedi ki, qızlara niyə toxunursan?kişi ona böhtan atıldığını dedi və qızlara əlindəki qovluğun toxunduğu yalanını uydurdu. təbii ki, heç kim inanmadı çünki bu kişi hər gün eyni şeyi edirmiş.və marşrutdakı bütün insanlar onu söyməyə başladı.kişi məcbur olub yarı yolda endi marşrutdan. 2012-ci il idi rəfiqəm ilə qəbul imtahanlarından sonra ən dəyərli müəllimimizin evinə qonaq gedirdik. binaların arasında çantamı kiminsə dartıb məni özünə çevirdiyini hiss etdim. əvvəlcə elə bildim kimsə məni qaçırmaq istəyir çünki o vaxtlar bir manyak mənimlə məcbur evlənəcəyi mesajları verirdi. o an hiss etdiklərimi heç bir qızın yaşamasını arzu etmərəm. qorxu və qorxudan daha çox həyəcan.ürəyimin döyüntülərindən başqa heç nə eşitmirdim.onun nə dediyini də eşitmədim. adamla üzüzə gələndə özümdən aslı olmadan qardaşımın öyrətdiyi yumruq atmanı onun üzünə atdım.əvvəlcə ağzını tutdu sonra isə məni vurmaq istəyəndə artıq biz qaçırdıq. müəllimin evinə qədər arxamızca gəldi. gecəyə qədər müəllimin evində oturduq müxtəlif bəhanələr ilə və gecə qardaşıma zəng etdim ki, gəlib bizi aparsın.
2014-cü il idi. payız ayları idi. dərslər günorta başladığı üçün gec çıxırdıq dərsdən. normalda saat 6da bitirdi dərs amma həmin gün 7nin yarısına qədər müəllimə bizi saxlamışdı.hava qaranlıq idi artıq. marşruta da minə bilmədik və piyada getməyə başladıq . birdən bir oğlan rəfiqəmin əlindən tutdu. və hırıldamağa başladı. qızda çox qorxaq qız idi. qız əlini hər nə qədər çəksədə bərk tutmuşdu . qız da ağlamağa başladı. əvvəlcə özümü itirdim amma o gicbəsərin hırıldamağı məni təmiz əsəbləşdirdi. və əlimdəki qalın kitablar ilə oğlanın başına vurmağa başladım.oğlan əvvəlcə tək əli ilə sonra isə iki əli ilə də qorunmağa və mənə mane olmağa çalışdı.kitablarımın üzləri cırılmışdı.amma gözümə onun ən yaxın dostuma etdiklərindən başqa heç nə görünmürdü. ətrafda bir neçə adam bizə müdaxilə etmişdi.
bir rəfiqəmin başına gəlmiş olay daha. qız dərsdən çıxıb evə gələndə elmlər metro stasiyasında sıxlıq imiş.və qız bir küncə sıxılbmış.amma arxasında bir manyak durduğundan xəbərsiz imiş. və bu manyak (bunu necə yazacağımı bilmirəm) şalvarının qabağını açıq qoyubmuş. və orada bəzi hadisələr olub. qız özünü ilk stansiyada atıb bayıra. evə nə halda gəldiyini təsəvvür edə bilməzsiz.və bu hadisəni mənə danışanda belə çox stress yaşayırdı.
bu yazdıqlarım sadəcə çox az bir hissədir. əgər qalan hadisələri də olduğu kimi yazsam bir kitab alınar.
bu yazını yazmaqda tək məqsədim var.bəlkə nə vaxtsa hər hansı bir insan evladı bunu oxusa küçədə gedərkən qadınlara və qızlara sataşmazdan öncə onlara nə yaşada biləcəklərini təsəvvür etsinlər.