1. salut idiots. burdayam, fransız ruhumla birlikdə. mən. sizin pauvre âme'nizə kiçikdə olsa öz aydınlanmışlığımdan verməyə gəldim. heyhat, siz bunu anlamayacaqsınız. çünki, siz fransız ruhuna sahib deyilsiniz. siz fransız inqilabının ürəyindən gəlmək nədir bilmirsiz. bəli, fichu, dediyim kimidir hər şey. mən səhv ola bilmərəm. mənim buna haqqım da yoxdur. fransız ruhuna sahib olanların buna haqqı yoxdur. çünki, onlar seçilmiş, onlar cəmiyyətin qaymaq olan tərəfindəndirlər, mənim kimi. biz - aydınlar olduğumuza görə tanrı sizə - dünyaya, insanlığa hələ də dözür. ona görə də kartezyen fəlsəfəyə bir rədd çəkin, biz intellektuallar demişkən baise deyib, həyatınızdan çıxarın. çünki, deskartes yanılırdı, cogito, ergo sum deyərkən. bu arada başa düşmürsən dediklərimi? ah fransız ruhu! insanlar nə qədər kasıbdırlar. à savoir, demək istədiyim deskartes səhv idi. əslində belə olmalı idi: siz varsınız, çünki, biz varıq. bayaq dediyim də bununla isbat oldu. biz varıq, ona görə də tanrı sizə toxunmur demişdik. yəni belə olmalı idi.

ilk çağ fəlsəfəsinə qayıtsaq üstün zəkamla düşünüb, onu da deyə bilərəm ki, biz sokratı da sosyolojik cəhətdən fransız ruhlular – intellektuallar, üstün zəkalılar, aydınlar ilə siz aşağı təbəqə, kasıb ruhlular arasındakı əlaqəyə adaptasiya edə bilərik. yadımıza salaq. üzr. yadıma salım. sokrat o vaxt saxta təvazökarlıqla mən sadəcə heç bir şey bilmədiyimi bilirəm demişdi. biz bunu dəyişib, mən bunu dəyişib, belə deyirəm, zor edirəm: “mən sadəcə sizdən çox bildiyimi bilirəm”

biraz əsl musiqidən danışaq. paroles, paroles`i biləniniz yoxdur. ona görə bundan danışım. dalida, səni alçaq gözəlçə. necədə gözəl səslənirsən. sən. alainsiz səni tapa bilmədim. əslində o olmasa idi nələr dəyişərdi deyə fikirləşirəm. çox şey bəlkə də. bəlkə də az şey. bilmirəm. biz fransız ruhluların bir xasiyyəti var. özümüzə qarşı çox tənqidi yanaşırıq. biz çox ağıllıyıq buna görə.

bayaq metrodayam. karta bir manat vurdum. üstümdə qəpik yox idi amma lazım olacaqdı. biri gəldi dedi “fransız ruhlu, aydın mcmurphy, olar məndə atım?. məndə, deyirdim ki, hə. təmkinlə dedim ki, “non!. əlindəki qəpiyi aldım. atdım süfrə dövründəki kəpənək rəngli şalvarımın cibinə. həm ona keçirdim metroda, həm də cibimdə qəpik oldu. bu mənə necə ağıllı olduğumu bir dəfə göstərdi.

siz niyə görə bizdən aşağısınız? bunu fikirləşərsiniz, yəqin. çünki, siz boş yerə çox vaxt sərf edirsiniz. çünki, siz başqalarına çox vaxt sərf edirsiniz. çünki, siz bir kitabı "oxumuşam" demək üçün onu məcburən oxuyursunuz. çünki, siz sevmədiyiniz musiqiləri dinəyirsiniz. çünki, siz xarici görünüşdəki axmaqlıqları azadlıq qəbul edirsiniz. çünki, siz, ən cılızından deyim, yersiz başlıqlarda çox fırlanırsınız. çünki, siz özünüzü aydın azlıqdan hesab edirsiniz. çünki, siz bir axmağın qarşısında ondan daha ağıllı olduğunuzu, bilmirəm neçənci dəfə qavrayıb, sevinirsiniz. çünki, siz həqiqətən bizdən aşağısınız.

bunları çox uzatmaq olar. ən əsası siz, özünüzə çox az vaxt ayırırsınız.

mortels, au revoir.
sifarişi verən: log