1. evvela bütün cigerlere, reis ve reiselere sevgiler. obyektiv ve subyektiv sebeblerden (ölürem de bu ifadeni işletmek üçün. nese bir taşaklı adam intibası uyandırır oxucuda) sözlüye yazma işine bir az ara verdik.

arada türkiye darbesi kimi iştah açan temalar olsa da yazmaq orucunu davam etdirdim bir az.

hemyerlimiz rövşen lenkeranskinin ölümü ve bu ölümün cemiyyetimizde ve sözlüyümüzde olan eks-sedası, toplumumuzda ve sözlüyümüzde yaratdığı qütbleşme bendenizde naçizane fikirlerimi yazıya keçirme ehtiyacını hasil etdi.

eslinde qütbleşme deyende bir az şişirtmiş oluram. azerbaycanda iqtidarlı-müxalifetli, qocalı-cavanlı, xaricde oxumuşlar ve çayxana müdavimlerinin fikirleri yekparedi.
igid, merd, vuran oğlumuz ölüb. vay-şüven falan filan.
metbuat şurası, hökumete yaxın media ve hetta meydan.tv bele merhumun yaxınlarına derin hüznle başsağlığı verdi.

bu barede saatlarla mübahise elemek, müzakire elemek olar. su testisi su yolunda qırılar falan-filan mövzusuna girmek olar. zaten bununla amerika açmırıq. zaten haynan gelen huynan da geder.

sadece bu hayın evvelki haylardan daha effektiv ve sesgetiren olmasının sebeblerini anlamağa çalışacam bu yazıda.

yetişdiyim ortamdanmı qaynaqlıdı, ya ki yüce tebietmi mene bele bir şey verib bilinmez: uşaqlığımdan beri bu oğru dünyasına marağım var.
oğru dünyasından elave doğulduğum ve boya-başa çatdığım rayondakı atmosferadan qaynaqlı olaraq meyxanaya ve şieliye de marağım olub.

rövşen canıyev rehmete gedenden sonra lenkeran aeroportunda yaranan ajiotaj, sosial ve qeyri-sosial mediada ellerine "qızıl balıq" düşmüş kimi daha fazla tıklama almaq üçün her menasız herf yığınını xebermiş kimi millete yutturmaları ve milletin de bu xeberi çox böyük tirajla oxumaları insanın marağını oyadır.

kimdir rövşen? o bu sevgi seline meruz qalmaq üçün ne edib? elçibeyden, memmed emin resulzadeden, qarabağ uğrunda şehid olmuş, elil olmuş insanlardan, olimpiadada yer tutmuş cavanlarımızdan dahamı çox iş görüb milletimiz üçün. ya da ki, zeynelabidin tağıyevden dahamı çox bina tikib, xeyriyye işi ile meşğul olub?

rövşen haqqında eşitdiyim vor adına yaraşmayan şeyleri burda yazıb tirajlamaq istemirem. en azından adamın bedeni torpağa hele tezelikce düşmüşken çox da etik hesab elemirem.

mene ele gelir ki, bizim toplumumuzda rövşenin meşhurlaşmasının sebebi imam hüseyn ve namiq qaraçuxurlunun meşhurlaşması ile paralellik teşkil edir. sebebi hindistanizm, teatrallıq, merdlik ve ezilmişlik anlayışlarının başarı ile bir potada eridilmesi ve qızıl ortanın elde edilmesidi.

imam hüseyn haqqında bilenler bilir. bilmeyenler de kerbela faciesini bir az araşdırsın ve hüseynin mezlum edebiyyatı ile şieliyin esas dayağı halına nece geldiyini görsünlər.
imam hüseyn haqqında yazdığım entry-de de demişdim. onun deyib demediyi bele belli olmayan bir ifade meni illernen sarsıdıb. "men öleceyimi bile-bile yezidle savaşa girirem. ölümü göze almayanlarınız var ise, utanmayasınız deye gece vaxtı kampdan sessizce ayrıla biler. men ölüme ona göre gedirem ki, eger men bu gün zülme qarşı bu savaşa girmesem, qorxuram ki, menden sonra heç bir gücsüz öz haqqını qorumaq üçün özünde teper tapıb zalıma qarşı savaşmaz".
yani uşaqlığımın en parlaq xatirelerinden biri heç şübhesiz meherremlik ayında evlerde qoyulan tekyeler ve yeke-yeke kişilerin sinesine döye-döye ağlamaları idi.
diger bir misal namiq qaraçuxurludu. namiqe qeder ve namiqden sonra güclü meyxanadeyenlerimiz olub. namiq yaraşıqlılığı, uzun boyu, şirin avazı ve hindistan filmlerinden qopmuş kimi görsenen revayet klipi onun önümüzdeki belke de 100 illik azerbaycan medeniyyetindeki yerine beton tökdü ve yerini sağlamlaşdırdı. bu saatdan sonra namiq qaraçuxurlu aygünle sevişse de, minmediyi bahalı maşın qalmasa da, kitaydan saxta deri ayaqqabı getirib şou biznes ehline satsa da teatrallığı, gözelliyi ve mezlumluğu seven xalqımız üçün namiq ebedi olaraq öz yarına qovuşmayan biri kimi qaldı.

xalqımızın menevi ve arxetipik kodunu çözmüş rövşen qardaşımız de çox genc yaşında bu üsula el atmış, onsuz da şielikle ve hindistan filmleri ile tehtelşüuru zibilliye dönmüş bedbext milletimizin zeif damarını tuta bilmişdi.
rövşen kriminal aleme girişinde ele bir addım atmışdı ki, bundan sonra moskva bazarında göyerti biznesine nezareti, ilk vor qanunlarına xilaf çıxıb nazirlerimizin birisinin qoltuğuna sığınması, paqonlu insanlarla sıx münasibeti onun ictimai reputasiyasına qeti xelel getirmedi.
rövşen tabiri caizse tribüne oynayaraq başladığı oyunu hemişe tribüne oynayaraq davam eletdirdi.
finişi de teatral oldu. istanbulda qetle yetirilen rövşen diger bir teatr aktyoru ve yerlisi olan mübariz mensimovun şexsi teyyaresi ile lenkeran havalimanına endi ve 20 il qabaq mehkemede qisasını aldığı atasının yanında defn edilerek hekayesini daha da taclandırdı.
merhumunun allahu ekber nidaları ile qarşılanması bendenize hezreti hüseyni xatırlatdı.
üçgenin tamamlanması üçün namiq qaraçuxuruludan qısa zaman sonra rövşene hesr edilmiş bir meyxana gözleyirik.

bu menasız cızma-qaranı sebr edib axıra qeder oxuyanlara teşekkür edirem.
efsanesiniz!!