4. müaviyə bərbər olub. islam tarixində rəşid-i xəlifələrdən sonra gələn əməvi sülaləsinin banisi. bunun atası qüreyşdən olan əbu süfyandır. müaviyə 3-cü rəşid-i xəlifə osmanın dövründə şama əmir təyin olunur. 4-cü rəşidi xəlifə əli müaviyəylə birlikdə əməvi nəslinə aid bir neçə əmiri də vəzifədən kənarlaşdırır. muaviyə əliyə qarşı muharibəyə başlayır. bır sıra döyüşlərdən sonra bunlar islamda mübaxələ(lənətləşmə) deyilən bir əqd bağlayırlar. bu əqdə görə artıq döyüş olmayacaqdı, haqlını və haqsızı qiyamət günü allahın başçılıq etdiyi məhkəmə seçəcəkdir. qurana əsaslanaraq demək olar ki burda haqsız tərəf kim olacaqsa o lənətlənir yəni əbədi cəhənnəmə məhkum olur.belə bir atəşkəs var idi əliylə müaviyənin arasında. amma muaviyənin gücü hələ də qalırdı. əli bir xarici tərəfindən öldürülür. və varisliklə hakimiyyətə oğlu həsən gəlir. həsənə qədər islam xəlifələrini müsəlman icması seçirdi. bir növ seçkilər keçirilirdi. seçilən xəlifənin quran və sünnə ilə məhdudlaşdırılmış hakimiyyəti olurdu. əlidən sonra hakimiyyətə varisliklə onun böyük oğlu həsən gəlir həsən müaviyənin gücünü görür müharibənin bir nəticə verməyəcəyin başa düşür və taxtdan muvaiyənin lehinə çəkilir. ogündən sonra islam cəmiyyətində seçkili başa keçmək ləğv edilir hakimiyyət varisliklə dəyişdirilir. muvaiyənin əməviləri əndəlisə (indiki apenin yarımadası) qədər gedib çıxır. orda əlhambra deyilən möhtəşəm memarlıq abidələrin yaradır. əndəlisin bir də bu dünyaya verdiyi töhfə muhyiddin ibn-i arabidir ki orhan pamuk romanları oxuyanlara yad gəlməz bu ad. nəysə muaviyədə belə bir kişi olub. əndəlislə qüds müsəlmanların yaralı yerləridir hətta kimin yazdığını bilmədiyim belə bir şeir də var idi:
denize sevdanın hasreti düşer
dalgalar anlatır susar endelüs
gemileri yakıp gelen çağdan
bekleyiş içinde kavrulur kudüs