2. dünən bunun gecə qonağı adlı kinofason bir şeyinə baxdım. başqasının yerinə utanmaq hissini iliklərimə kimi yaşadım aq. dialoqlar, aktyorlar, sujet, çəkiliş...
ümumiyyətlə rejissor tanrı kimi bir şeydi. yəni filmi, filmdəki olayları, filmin musiqisinin növünü, filmi tamaşacıya ötürmənin ən uğurlu çəkiliş üslubunu rejissor yaradır. sıfırdan bir dünya yaradır, tamaşaçı o dünyada reallıqdan uzaqlaşır, əslində var olmayan şeyi real sayır... bütün bunlar rejissor-tanrının "yoxdan var etmə"sidir. mən demirəm kənan film çəkməsin, xobbi olaraq çəksin, amma böyük film, kino filan söhbətlərindən uzaq dursun.
indisə kənən mm-in profilinə baxıram. bu iq-də adam nə film çəkəcək? sovet vaxtı olaydı belələrini kameranın həndəvərinə buraxmazdılar, o ki, qaldı kino çəksin...


karoci konkret ehli beyti sevmeyen ucsun dostluqumdan

eli ve nino filmimde azerbaycanli ve qizi saf sevgilerle seven oglan yox sadece yanix bir sexanyak gordum....
bu ondan ireli velirki azerbaycanli kiwini qadina saf sevgilerle baxan kiwi kimii azerbaycandan ve onun kiwisinden xeberi olmayan insan cekende ortaya yanix bir oqlan cixar...hayif o milyon dollarlara..he birde unudmayin azerbaucanli rejissorlar sehirbazdilar on min manata film cekirler...

men paltarlarimi ya 20 yanvardan yadaki sederekden aliram amma ozum aliram... yalandan gopa basmaqin menasi yoxdurki brentdi ay nebilim markadi nebilim ne... esas paltar deyil esas icindekidi

bir genc mugenni xanima bir soz demeliydim mene dediki menejerimle elaqe saxliyarsan
mene eee ozude mene biri ona basha salsinki biz menejer zad sevmirik... 15 ildi telefonuma ozum cavab verirem. hopanalar senin menejerine