1. divanda oturub bıçaqla meyvə soyub yeyə-yeyə qorxulu kinoya baxırdım.amma biraz keçəndən sonra ağır iş gününün nəticəsində yuxuya getdim.oyananda televizorun sönmüş olduğunu görüb pultla yandırmağa çalışdım amma faydası olmadı.biraz əlləşəndən sonra başa düşdüm ki problem çöldəki antennadandır.balkona çıxıb antennanı düzəltmək istəyərkən çaxan şimşəyin qorxusundan işi səhərə saxlamağı qərara aldım.divana qayıdıb meyvə qabını yığışdaranda bıçağın orda olmadığını gördüm.yerə zada da düşmədiyindən əmin oldum amma bir bıçağı axtarmaqla vaxt itirmək olmazdı - yatmalıydım çünki səhər işə gedəcəkdim (yenicə ağlıma düşüb).elə həmin an koridorun sonundakı otaqdan körpə uşaq səsi gəldi.bu səs qarşısında özümü itirdim.illər əvvəl evli-uşaqlı olsamda arvadım və 1 yaşlı körpəm maşın qəzasında ölmüşdülər.uşağın əzilmiş başının görüntüsü hələ də yaddaşımdan çıxmayıb.ürəyim sürətlə döyünərkən bunun yuxusuzluqdan başıma gəldiyini öz-özümə təkrarlayırdım.amma səs bu dəfə açıq aydın eşidilirdi.cəsarətimi yığıb otağa girdim.amma otaq boş idi və səsə qulaq asarkən qapı qonşumuzdakı hamilə arvad yadıma düşdü.deməli nəhayət bir körpələri olub.elə dərindən nəfəs alıb otaqdan çıxırdım ki gözüm güzgüyə sataşdı və körpəmin ölümdən də betər yadımdan çıxmayacaq bir şeyə şahid oldum....................................bıçaq götümə girib qalmışdı!!!