9. bir çox poçt-teleqraf şöbələrinin işçiləri mənə gələrək, içində olduqları həqiqətən də çarəsiz vəziyyət haqqındakı məlumatları sizin diqqətinizə çatdırmağı istədilər. bu problem yalnız poçt və teleqraf komissarlığındakı işçilərlə deyil, həm də rusiyadakı gündəlik həyatla əlaqəli olduğu üçün, onların bu istəklərini yerinə yetirməkdə vaxt itirmədim.
bilirsiniz, təbii ki, bu işçilərin aldığı maaşla dimitrov mahalında yaşamaq tamamilə qeyri-mümkündür. bu maaşla bir kilo kartof almaq belə qeyri-mümkündür; fərdi təcrübələrimdən bunu bilirəm. qarşılığında sabun və duz almaq istəyirlər, ki bunlara heç baxan da olmur. unun qiyməti yüksəldiyi üçün -təbii ki onu da tapa bilsəniz-, səkkiz fund arpa və beş fund buğda almaq qeyri-mümkündür. qısası, ərzaq yardımı olmadan işləyənlər həqiqi bir yoxsulluğa məhkumdurlar.
bu arada, belə yüksək qiymətlərin yanında, poçt və teleqraf işçilərinin moskva poçt və teleqraf təchizatı mərkəzindən aldıqları qeyri-kafi ərzaq yardımları iki aydır onsuz da verilmir. yerli tədarük mərkəzləri əllərindəki ərzaqları paylamırlar və işçilərin (dmitrov rayonunda 125 nəfər) moskvaya etdikləri müraciətə bir cavab gəlməmişdir. bir ay əvvəl işçilərdən biri fərdi olaraq sizə yazmış, ancaq bu ana qədər heç bir cavab almamışdır.
bu işçilərin həqiqətən də ümidsiz olan vəziyyətlərinə şahidlik etməyi bir vəzifə olaraq hesab edirəm. əksəriyyət həqiqətən aclıq çəkir. bu üzlərindən açıq şəkildə görünür. çoxu hara gedəcəklərini bilmədən evlərindən ayrılmağa hazırlaşır. və bu arada, bu işçilər öz işlərini yüksək səviyyədə gördüklərini səmimiyyətimlə deyə bilərəm; işlərini yaxşı bilirlər və bu işçiləri itirmək ictimai həyatın heç bir şəkildə mənfəətinə olmayacaq.
digər hissələrdə çalışan sovet işçilərinin hamısının eyni çarəsiz vəziyyət içində olduğunu bildirmək istəyirəm.
nəticədə, ümumi vəziyyətə dair bir şey söyləməyəcəm. böyük bir mərkəzdə -moskova'da- yaşayarkən, ölkənin əsl həyatını bilmək qeyri-mümkündür. bir şəxsin mövcud həyat haqqında həqiqəti bilməsi üçün, real həyatla, tələblər və uğursuzluqlarla, -yetişkinlerin və uşaqların çəkdiyi aclıqla, ucuz bir kerosen lampa əldə etmək üçün bürolar arasında gedib-gəlinməsiylə, və s. ilə yaxın əlaqə içində olması lazımdır.
bu imtahanlardan müvəffəqiyyətlə çıxmamız üçün bir yol vardır. normal gündəlik həyat şərtlərinə keçiddə tələsməliyik. uzun müddət belə gedə bilmərik, və qanlı bir fəlakətə doğru gedirik. bizim üçün zəruri olan müttəfiqlərin lokomotivləri, rus arpasının, kəndirinin, kətanının, heyvan dərisinin və digər şeylərin ixracatı, xalqa kömək olmayacaq.
bir şey qətidir. partiya diktatorluğu kapitalist sistemə zərbə endirmək üçün uyğun bir vasitə olsa belə (ki bundan çox şübhə edirəm), bu yeni bir sosialist sistemin yaradılması üçün zərərlidir. tələb olan şey yerli təşkilatlar, yerli qüvvələrdir; ancaq bunlar yoxdur, heç bir yerdə. bunun yerinə, insan nə yana dönürsə dönsün, real həyat haqqında heç bir şey bilməyən, öz həyatını minlərlə həyatın və mahalın pis vəziyyətə salınmasına səbəb olan ən ağır səhvlərin təkrar təkrar işlənməsinə həsr etmiş kəslərlə qarşılaşır.
odun tələbinə baxın, və ya eyni məqsədlə toxumluqlara baxın ...
yerli qüvvələrin iştirakı olmadan, kəndli və işçilər özlərini aşağıdan təşkilatlandırmadan, yeni bir həyat qurmaq qeyri-mümkündür.
sovetlərin aşağıdan təşkilatlanmaların yaradılması funksiyasını yerinə yetirmiş olması gözlənirdi. ancaq rusiya hal-hazırda yalnız adla var olan bir sovetlər respublikası halına gəlmişdir. "partiya", yəni ümumiyyətlə yeni gələnlərin doluşması (ideoloji kommunistlər daha çox şəhər mərkəzlərindədir) və xalqın idarəsini ələ keçirməsi, bu ümid verici qurumun – sovyetlerin - təsirini və enerjisini hazırda pis vəziyətə gətirmişdir. bu vəziyyətdə, rusiyada rəhbərlikdə olanlar sovetlər deyil partiya komitələridir. və onların təşkilatlanması bürokratik təşkilatlanmanın kusurlarından qaça bilməyib.
bugünkü nizamsızlıqdan xilas olmaq üçün, rusiya, fikrimcə yeni bir həyatın yaradılmasında bir faktor ola biləcək, yerli qüvvələrin yaradıcı xüsusiyyətlərinə geri dönməlidir. və bu yolun lazımlı olduğu, nə qədər erkən fərq edilsə, o qədər yaxşı olacaq. insanların o zaman yeni ictimai həyat formalarını qəbul etməsi çox daha mümkün olacaq. əgər bugünkü vəziyyət davam etsə, "sosializm" sözünün şəxsən özü bir küfrə çevriləcək. jakobenler qırx illik rəhbərliyindən sonra fransada "bərabərlik" anlayışının başına gələn şey bu idi.
yoldaşa salamlarla.
4 mart 1920