1. biraz qısadı ama internetdә az tapılır * glş

olmadı çün həqqə iqrarın bütün,
oldu anlardan məgər layövqünün,
bilmədin çün həqdə vavü mimü nun,
tənciyə varsa gərəksə tünbətün.

ey özündən bixəbər qafil, oyan!
həqdən olma yadü həm batil, oyan!
olma fani aləmə mail, oyan!
mə’rifətdən nəsnə qıl hasil, oyan!

ey dolu səndən cahan, səndə cahan,
həm cahanın eynisən, həm cismü can,
qaşların hərfində oldu kün-fəkan,
səndən oldu hər nə kim, oldu əyan.

ey üzün bağında sünbül laləçin,
arizin güldür, saçındır mişki-çin.
ey özün doğru, hədisin cümlə çin,
düşdü ənbərçin saçından mişkə çin.

pərdədən mahi-tamam oldu əyan,
qibləvü beytülhəram oldu əyan,
sufiyə mey ver ki, cam oldu əyan,
zöhd imiş sevdayi-xam, oldu əyan.

canımı yandırdı şövqün, qandasan?
bundasan, mə’nidə, gərçi andasan.
ey qəmərüzlü, məhi-tabəndəsən,
gəl ki, şəksiz baqiyü payəndəsən.

məğribü məşriqdə həqdir söyləyən,
qanı bir aşiq bu gün həq istəyən?
həqq əyan olduvü həqqi görməyən
oldu şeytan, adəmi həq bilməyən.

həq təcəlli eylədi musa üçün,
həm əristalisü busina üçün.
ey könül, sən huri-məhsima üçün,
səcdə qıl, şol qaməti bala üçün.

həq-təala pərdəsiz oldu əyan,
sur uruldu suri-israfil oyan.
ey üzün həqdən otuz iki nişan,
müshəfin əsrarını qıldı əyan.

gər səni sən tanımışsan bigüman,
səndədir həq, sən də gör həqqi əyan,
ruhi-qüdsün nəfxəsindən yə’ni can,
cavidan ol, heyyü heyyi-cavidan.

gər sən istərsən həqi bilmək yəqin,
gəl nəsimidən apargil rəh bədin,
tə’vil eylə ayəti-turü sinin,
gər olam dersən min əshabül-yəqin.

müddəti-hicrində oldum pir mən,
bulmadım heç növ ilə tədbir mən,
ey gözüm nuru, sən olsan bir mən,
eyləsəm əhvalımı təqrir mən.

həmdülillah, yarımın gördüm üzün,
dilruba dildarımın gördüm üzün,
türrəsi tərrarımın gördüm üzün,
gözləri məkkarımın gördüm üzün.

həşri-məqsudi-xəlayiq ya əmin,
fəzli-həqdir rəhmətən-lilaləmin,
fəzləhü vəlqüvvəti-həblülmətin,
yutiyə min yəşa ələl-yovmədin.

çünki həqqi görmüşəm eynül-yəqin,
olmuşam elm ilə həm elmül-yəqin.
həqq ilə çün vasil oldum mən yəqin,
tanıdım, bildim səni həqqül-yəqin.

əlləməl-əsma ibarətdir nədən?
sureyi-taha işarətdir nədən?
adəmi-xaki kinayətdir nədən?
lövhi-məhfuzi bəşarətdir nədən?

ey günəş, mən bundayam, sən andasan,
taqətim sənsiz kəsildi, qandasan?
şol günəş rüxsara, ey məh, bəndəsən,
sən ana ta bəndəsən, tabəndəsən.

həqdən agah ol ki, həqdir cavidan,
həq buyurdu min əleyha küllə fan.
qoy cahanı, gəl ki, fanidir cahan,
gör necə hər gün keçər bu karivan.

çox xəlayiq gəldivü keçdi zaman,
dedilər ki, bir söz vardır nihan.
gəldi fəzlullah imami-qeybdan
küntə kənzin sirrini qıldı əyan.

həq götürdü pərdəyi, oldu əyan,
suruna urdu dəm israfil, oyan.
ey boyun həqdən otuz iki nişan,
müshəfin əsrarını qıldım bəyan.

gər dilərsən xaliqi etmək əyan,
hərfi sözsüz necə eylərsən bəyan?
hərfdən özgə xaliqə yoxdur nişan,
gər tapıbsan, gəl, bəyan eylə rəvan.

fəzli-həqdir cümlə əşya yaradan,
bilmədi şeytan qaçdı aradan,
qılmaz idi adəmə səcdə nədən,
adəm idi leyk çün sahibbədən.

necə kim, ögüt verirəm dilə mən
kim, cahanı yardan özgə diləmən,
gər dilim, yar, qeyrinə meyl eyləsə,
öz dilim ilə dilimni diləmən.

ey könül, hər yana pərvaz eyləmə,
çün kəbutər tö’meyi-baz eyləmə,
kimsənin sirrini kimsə saxlamaz,
dəgməyi sən məhrəmi-raz eyləmə.