2. albert camusun yazmis oldugu eser. əsərin baş qəhrəmanı standart həyata, standart düşüncələrə yad bir insandır. onun da adi insanlar kimi iki əli, iki ayağı var, amma bu insan gördüyü işə, cəmiyyətdə baş verən proseslərə, insan ölümünə, sevgiyə və bu kimi şeylərə yad bir insandlr. əsərdəki baş qəhrəman təsadüf nəticəsində bir ərəbi öldürür, lakin bundan heç bir peşmançılıq keçirmir, bu məsləni adi qəbul edir, məhkəmə prosesləri, onun haqqında söylənilən mühakimələr, rəylər ona təsir etmir və əslində o, bütün bunların tezliklə bitməsini, yatmağı daha çox arzu edir. anasının ölüm xəbərini belə adi qarşılayır, bunun onsuz da gec və ya tez baş verəcəyini, buna görə kədər hissi keçirməyin ona yad olduğunu düşünür baş qəhrəman cəmiyyətə və eləcə də özünə yad bir insandır. absurd fəlsəfə ona hökmranlıq edir, həyatın mənasızlığını anlayır və bundan heç də kədərlənmir. bu sözlər yad insana məxsusdur :

hər kəs bilir ki, həyat yaşamaq zəhmətinə dəyməyən bir şeydir, əslində 30, ya da 70 yaşında ölməyin fərqli olmadığını mən də bilirdim, çünki hər iki halda çox təbii olaraq başqaları yenə yaşayacaqlar və bu minillərlə davam edəcək (…) insan madam ki öləcək, bunun necə və nə zaman olacağının əhəmiyyəti yoxdur”. əərin əsasında çəklmiş film də var , eyni adda , 1967-cil