2. o gün gecə beşiktaşda dostlarla çay içməkdən qayıdarkən, çarşı tərəfdəki skamyalardan birində gördüyüm bir bomjun * evsizin içinə bürünüb yatdığı şey. görəndə bir anlığına təəccüblənərək, bomjun bunu necə, hansı pul ilə aldığını düşündüm. çünki, hərhalda bu ucuz bir şey deyil. sonra ağlıma gəldi ki, yəqin hansısa yaxşı bir insan * insan kimi insan , bunu ona hədiyyə edib ki, gecələr üşüməsin * olduqca isti saxlayır * havalar da getdikcə soyuyur . və düşündüm ki, insanlıq bəlkə də hələ ölməyib... * ♫ then i say to myself, what a wonderful world ♫