3. axırıncı yox axarıncı olmasını istədiyim aksiyadır. ölkədəki feodal dünya görüşünün bir daha əks etdirilməsinə səbəb olan aksiyadır. bu feodal düşüncə`tələbə pox yeyir, tələbə kimdir, götvə başva yaxma, sikərəm, vuraram, bizik buranın ağası, etiraz edəni yıxaram, asaram qovaram `dır. aksiyadaki videolara baxanda türkiyədəki tələbə etirazları, konkret öz universitetimdəki etirazlar ağlıma gəldi. polisin belə girməyə götünün çatmadığı universitetin həyəti gəldi ağlıma. götbaş olunan mühafizəçilər gəldi ağlıma. birlik və davamlılıq nümayiş etdirən tələbələr və onların qarşısında tir-tir əsən rektor və erirazçıların istəklərinin yerinə yetdiyi aksiyalar gəldi ağlıma. `bəs niyə bizdə belə deyil eee` deyəcəkdim ki ayaq saxladım. bir qədər fikirləşərək `bizdə birlik yoxdur, olmayıb olmayacaq` kimi rahat cavablardan boyun qaçırdım. tarixi xatırladım. türkiyədəki tələbə etirazlarının tanzimata qədər tarixinin olduğunu, 60-80 arası türk solunun üniversitetlərdə qoyub getdiyi etiraz, təşkilatlanma ənənəsini xatırladım. universitetlərdəki mövcud olan tələbə təşkilatlarını xatırladım. türkiyədəki rektorların çoxunun elm adamı, akademisyən olduğunu, sovet ziyalısı, alverçi dünya görüşlü rektor olmadığını xatırladım. və anladım bizdəki tələbələrin niyə belə passiv olduğunu. niyə yüzlərlə ertirazçı tələbənin öz tələbə yoldaşlarını bir nəfər mühafizəçinin aparmasına tamaşaçı qaldıqlarını. hər gün neftçilər stansiyasından elmlər akademiyasına gələn, bakı dövlətin pepsi kantinində göz açan bu tələbələr etirazı harda görüb ki? ənənəsizlik yoldaşlar, bizdə ənənənə yoxdu təəssüf. ona görə tələbələri qınamaq doğru deyil. ümid edirəm belə aksiyalardaki uğursuzluqlar tələbələri ruhdan salmaz və gələcəkdə daha yaxşı və daha kamil aksiyalar üçün təcrübə olar.