3. uşaqlıqda baxıb çox sevdiyim, dəhşət bir şey hesab elədiyim anime. hələ yuginin pegasus-la dueldə olduğu 2-3 seriyanı lap dəhşət hesab eliyirdim. böyüyəndən sonra bir də baxanda başa düşdüm ki, gözümdə böyütmüşəm ancaq. mənə elə gəlir sırf oyuna görə idi. o vaxt həm necə alınacağını bilmədiyimdən, həm də imkansızlıqdan kartları və oyun stolunu ala bilməmişdik. ona görə kvadrat kağızlar kəsirdik, hər seriya oturub monsterlərin adını güclərini filan yazıb bir karobkaya yığırdıq, 100ə çatandan sonra başladıq oynamağa. 300-ə filan qədər çatdırmışdıq yadımda düz qalıbsa. hey gidi günler hey. hələ bir də exodia frobidden one kartı, daha doğrusu kartlar kombinasiyası varıydı ki, 5ini birdən əlində tutan avtomatik oyunu udurdu.