9. anarxizmin əksər növləri kapitalizmə qarşı çıxır. bunun səbəbi kapitalizmin təhkim və istismara dayanmasıdır . anarxistlər, “insanların məhsulları üzərindən xeyr alacaq bir istiqamətləndirici-hakim olmadan birlikdə işləməyəcəkləri” fikrini rədd edirlər və anarxist bir cəmiyyət, “əsl işçilərin özü tənzimləmələri özlərinin edəcəkləri, nələrin nə zaman, harada və necə ediləcəyini [özlərinin] qərar verəcəklərini” düşünürlər. işçilər bunu edərək özlərini “kapitalizmin dəhşətli kölələləştirməsindən qurtaracağlardır” (voltairine de cleyre, anarxizm, səh. 32-34; man! içində, redaktor m. graham, səh. 34). (burada anarxistlərin, feodalizm, sovet-tipi “sosializm” –daha yaxşı bir adlandırmayla “dövlət sosializmi”–, köləlik və s. kimi təhkim və istismara dayanan bütün iqtisadi formalara qarşı çıxdığını deməliyik. kapitalizm üstünə düşürük, çünki hal-hazırda dünyaya hakim olan odur). bakunin və proudhon kimi ictimai anarxistlərlə birlikdə ben tucker kimi individuallarda özlərini “sosialist” olaraq görərlər. bu belə olmuşdur, çünki kropotkinin klassik məqaləsi “müasir elm və anarxizm”də ifadə ettiyi üzərə “sosializm geniş, əhatə edici və həqiqi mənasında –[yəni] əməyin sərmayə tərəfindən istismarını məhv etmə səyi olaraq başa düşülərsə, anarxistlər dönəmin sosialistləri ilə bərabər əl-ələ yeritməkdə idilər” (təkamül və çevrə, səh. 81). ya da ben tuckerin sözləri ilə : “sosializmin təməl müddəası əməyin özü sahibliyini əldə etməsidir”, ki bu “sosialist düşüncənin hər iki məktəbinin, … dövlət sosializmi ve anarxizmin” görüş ortağlığına sahib olduğu bir müddəadır (anarxist oxumalar, səh. 144). bu səbəblə, sosialist kəliməsi özünə məxsus halı ilə “fərdin özü yaratdığına sahib olması haqqına inanan hərkəs”i bildirəcək şəkildə təyin olunmalıdır.