3. vaxtilə poeziya düşməni elgiz tərəfindən şeirini tamamlamasına imkan verilməmiş düha.

sitat:

qabağıma kim çıxır, o şeiri soruşur. “facebook”da yalan olmasın, bəlkə, doqquz milyon adam * glş mənə yazıb ki, o şeirin bütöv variantını bizə göndər. yadınızdadırsa, ans-in efirində şeiri axıra qədər deməyə imkan vermədilər.
bir az da emosiyalara qapılıb, müasir həyatımızı əks etdirən və əslində, poetik cəhətdən çox zəif bir şeir oxudum. efirdə deməyə imkan verməsələr də, burada deyim ki, şeirin müəllifi yaxın bir dostumdur:

– sən bir qəşəng qızıydın

universitetə qəbul oldun.

əyani oxumaq istədin

partana əyləşəndə

ilk dəfə dizlərini müəllimin gördü.

dizlərin plyajdan daha qəşəng idi.

yaşıdın oğlanları saya salmadın

quşun yaşlı kişilərə qondu...

burda şeiri kəsdilər, axıracan oxumağıma imkan vermədilər və mən də bu hərəkəti özümə qarşı hörmətsizlik hesab edib verilişi tək etdim. çıxanda məni tanıyan bütün insanlardan bu verilişə gəldiyimə görə üzr də istədim.

o şeirin ardı belədir:

– haradan bildin ki,

yaşlı kişilər gənc qızlara

bərk bağlanırlar

onları itirməmək üçün

hər şeyə gedirlər.

yaşlı qadınlar da

sütül oğlanları bərk tuturlar.

bunu sənə inturist

mehmanxanasında

işləyən yaşlı xozeykan söyləmişdi.

hələ bir dəfə də demişdi ki,

sən bu bədənlə yaxşı

pul qazana bilərsən

arvadı ölmüş

bir kişiyə gedərsən.

hazır ev-eşik sahibi olarsan.

ona görə də yaşlı kişilərlə

kabab yedin,

mini yubkalar geydin

universitetdə qiymətlərini

pulsuz yazdılar.

ancaq yaşlı kişilərin

arvadları ölmədi ki, ölmədi.

bir gün xozeykana dedin:

“mən necə ərə gedəcəyəm?”

kənddə əmin oğluna gedərsən - dedi,

kənd oğlanları avam olur.

sonra səni tanış bir ginekoloqun

yanına apardı,

qızlığını yaxşıca düzəltdi.

daha bir kişini də

aldada bilərsən - dedi.

pulunu da yaşlı bir kişi verdi.

əldən-ələ düşdün

dildən-dilə.

yaşlı kişilərin

arvadları ölmədi ki, ölmədi.

üzləri bərk imiş.

sonra da kafedə işlədin

plyaj dizlərindən daha qəşəngdi.



hər səhər bir səs gəlir

kafedən

mən zamanın qızıyam

köynəyi qırmızıyam.


sitatın sonu.

təbii ki, hər bir oxucu bu şeirdən öz fəlsəfi dünyagörüşünə, daxili aləminə uyğun bir nəticə çıxarda bilər. bir oxucunun bu əsərdən çıxardığı nəticə budur:
yaşlı kişilərinki öldü, arvadları ölmədi.