4. fellini filmlərinin dəyişməz cəhəti bu filmlərin qadın arxtarışının və paradoksal şəkildə qadından qaçışın hekayələri olmalarıdir...onun filmlərinin nə söyləmək istədiyi mühim deyill, əhəmiyyətli və müəyyənedici olan fellinin özünəməxsus kinomatoqrafiya dili və bundan istifadə etməklə filmin kompozisiyasını magik və sehirli şəklə dönüşdürməsidir...fellini filmlərində fantaziya, yuxu, xəyal, materializm və reallıq ilə iç-içə keçmişdir...onun filmlərindəki “kişi”lər, göte'nin “sehirbazın şəyirdi” poemasındakı ustasının sexini təmizləmək üçün su daşımaqdan yorulan şəyirdin öz işini süpürgəyə gördürən, amma süpürgəni durdurmağı bacarmıyıb baltayla onu parçaladıqdan sonra bu səfər yüzlərlə su daşıyan süpürgəylə baş-başa qalan bacarıqsız uşağa bənzəyir...fellini filmlərində mifik olan və bir baxıma avtobiografik olan eyni qəlibdə işləndiyi üçün onun özü də o uşaqlardan fərqsizdir, italiyan kişilərinin prototipi kasanova kimi zənnimcə o da “anasının göbəyini heç vaxt tərk etməmiş italyan kişi”lərindən biridir...