6. məktəbdə ən çox inşa yazılan mövzu idi.

uşaq vaxtı kasıbçılıqdan çox yerə getmədiyimiz üçün bilmirdim nə yazım, amma uşaqların yazdıqları ora getdim bura getdim söhbətləri həmişə məni lomkaya salırdı.

ona görə yox ki onlar gəzib eliyirdi onlar da mənnən beş betər ancaq kəndə gedirdilər.

prosta o qədər amerikan kinolarına baxırdım ki, deyirdim ordakı insanlar necə şanslıdı ee bi dənə tətil olur nəbilim partilər nə bilim sinif uşaqlarının evində qalmaq, dənizə getmək və s. hələ hovuzlu evlər rəsmən xəyallarımda idi ee, nəysə bir də bizim sinifə ətramıza baxırdım nağıl nağıl həyat yaşıyırıq özünü cırsa biləcərini keçən yoxdu. cəhənnəm biri xaricə getsin ki, heç olmasa ondan soruşaq oralar nətərdi və s. yuxularıma girirdi ee türkiyəyə getmək, hasan şaşnan şəkil şəkdirmək nəm ee.

yadımdan çıxmır ki, sinifdən bir uşaq 10da zadda oxuyanda türkiyəyə 1 aylıq mı nə getmişdi, bütün gün onu bezdirirdim ki, ala oralar nətərdi. o vaxtlar da hasan şaş hayranıydım, o da deyirdi ki, hasan şaşı gördüm mən də diyirdim ala basma daaa. amma indi aq lap yaponiyadan tanışım gəlir 1 qram maraq yoxdu ki, soruşum oralar nətərdi.