3. bir şaheserdir..dünya edebiyyatının en deyerli nümunelerinden biri deye bilerik bu eser üçün..yeniyetmelik vaxtlarından aforizmleri ile tanıdığımız oscar wildenin adına layiq ve yegane romanı..
bir növ beyhude keçmeyen heyatların merheleleridir dorian grayin yaşadıqları..bu günlerde insanları tesnif etmek modadır..herçend tesnifatı gereksız sayıram feqet şexsime bele bir sual yönlendirilmiş olsaydı insanları üç yere bölerdim:
- heyatı boyu oyanmamış kimseler. bu insanlar heytalarını cemiyyetde, xüsusile köken ailelerinde gördükleri kimi qurub davam etdirir ve sonlandırırlar.
- bir yerlerde bir şeylerin ters getdiyinin ferqine varıb oyanmış amma deyişikliklerden qorxub stabil heyatı seçmiş kimseler. bunların aqibeti de oyanmamışlar kimidir.
- ve oyanmış kimseler. hansı ki cemiyyet normlarını obyektiv olaraq sorğulayır, seçici davranır ve heyatına özü yön verir.

dorian grayin portreti bize rast geleceyimiz bu üç insan tipologiyası ile beraber heyatın üç fazasını tesvir edir. eserin başındakı dorian gray oyanmamış biridir, saf ve temizdir..fiziki gözelliyi ile daxili alemi bir bütünlük içindedir..lakin zehinsel olaraq qane deyil, öyrenmek, keşv etmek hevesindedir..bariz olaraq bir yeniyetmelik dövrünü çağrıştırır..
basil hallward ferqine varan, amma stabil heyatı seçen biridir, lord henrynin görüşleri onu qorxudur, özü ile beraber duyğusal bağ yaratdığı dorianın da onlardan uzaq durmasını isteyir..
ve lord henry tabuları yıxan biridir, hedonistdir..yaşamın anlamını bir növ hezz almaqda görür..oyanmış, heyatı sorğulamış, humanizmi deyil, eqoizmi seçmişdir..

--spoiler--

roman boyunca dorian grayin birinci merheleden üçüncü merheleye qeder irelilediyini, eynile lord henrynin yolundan getdiyini ve derin bir peşmanlıq hissi ile ilk vaxtlara qayıtma özleminin şahidi oluruq..

--spoiler--
oxuduğunuz zaman sevdiyiniz fikirlerin altından xett çekirsizde bu romanda qelem elinizden düşmeyecek..ve evveller orda burda gördüyünüz wilde aforizmlerini bir bütünlük içinden xarakterin öz dilinden eşitmek edebi bir ziyafet kimi gelecek size..lord henrynin grayle dioloqları ile beraber kiabın sonlarına doğru mrs. gladysle olan dialoqları da edebi hezz verir. bu dialoqlardan bir parça versem şübhesiz ki bunu seçerdim:
-"ya sanata ne diyorsun?" diye sordu düşses
+"bir hastalıktır."
-"aşk?"
+"bir yanılsama."
-"din."?
+"inancın yerini alan bir moda."
-"sen kuşkucusun"
+"asla! kuşkuculuk imanın başlangıcıdır."

eminem ki oxumayanlar üçün yuxarıdakı dialoq bir stimul qaynağı olacaq.. telesin..