4. yuxarıdakı dostumuzun dediyi kimi valideynlər tərəfindən azadlıq gətirir, amma digər tərəfdən asılı qalırsan, əzilirsən, sıxılırsan, istismar edilirsən. bu heç də valideynlər tərəfindən azadlıq qazanırsan amma öz azadlığını itirirsən. günüvün 9 saatını işdə keçirirsən, işdən çıxıb evə gəlib, yemək yeyib vaxtın olsa heç olmaya bir saatlıq filmə baxıb yatırsan. hələ bunun sumqayıtda yaşayıb, bakıda işləyənləri var. işləmək mənlik deyil qardaş, ərinirəm işləməyə. vaxtımın 9 saatına heyfim gəlir. nə olsun ki, pul qazanıram. dünən evdən normalda 9-da çıxmalıyam amma 10nun yarısı çıxdım. həmişə taksiylə getdiyim yolu dünən sumqayıtdan bakıya ən ləng gedən avtobusla getdim. xətayi metrosunda 7 dəqiqə qatarın gəlməsini gözlədim, qatar gəldi amma minmədim, daha 7 dəqiqə gözlədim. metrodan çıxıb çox asta addımlarla işə getdim amma yenə də vaxtında çatdım işə. qəribə görünəcək amma işdən öz istəyimlə çıxmaq yox, qovulmaq istəyirəm amma olmur qovmurlar məni. ən dəhşətlisi bu yaz havalarında adam qətiyyən işləmək istəmir. evdən çıxanda güclə özümü saxlayıram ki, geri qayıtmayım. hətta bir dəfə 20 yanvara kimi gəlib 20 yanvardan təzdən geri qayıtmışdımş (bilirəm deyəcəksiz ki, ondansa gedib bakını gəzərdin amma belə yaz havasında sumqayıtı gəzərlər). indi də 9a 5 dəqiqə qalır amma mən hələ hazırlaşmamışam, burda entry yazıram. ümid edirəm bu gün işdən qovulub, azadlığıma qovuşaram. axı azadlıq üçün mübarizə aparmalısan, bizim də mübarizəmiz belədir. axşama şad xəbər ümidiylə sizlərdən ayrılıram, sayın seyircilər.