3. ilk dəfə çox uzun illər əvvəl başkənd olaraq adını və bu adla bağlı müharibə əhvalatını rəhmətlik nənəmdən eşitdiyim kənd.yaşım çox az olduğundan eşitdiklərimə elə də fikir verməmişdim , həm də ki , çox illər sonra məhs indi xatırladığım nənə infosu elə də çox deyildi.burdakı entrilər beynimin dərinliyindəki bir yerlərə ilişib qalmış uşaqlıq xatiratını aydınlatdı indi.yadıma düşən və elə olduğu qədəriylə nənəm , müharibə vaxtı erməni kəndi olan başkəndə şimal-qərb , əsasən gədəbəy və tovuz döyüşçülərindən ibarət dəstələrin daxil olduğunu və kənddəki erməni evlərini yağmaladıqlarını , dəyərli əşyalarını , qızıllarını ələ keçirdiklərini demişdi , hər halda öldürülən ermənilər də olub.nənəm bunu danışanda soyulmuş erməni qızılının hesabına haramçılıqla varlanan bizimkiləri yad eliyirdi , pis mənada əlbəttə ki.ermənilər həmin müharibədə nə qədər iyrəncliklər etsələr belə , bu məsələyə haqq qazandırmıram əsla.çünki müharibə özü iyrəncdi.di gəl , "solçuyux biz qaqaşım" hayqırıb , "baxıın biz də ermənilər kimi zadlar eləmişik , özümüzdən danışax" zad deməyin aləmi yoxdu.əlbəttə özümüzdən danışmalıyıq , hər zaddan və hər şeydən çox özümüzün özümüzçün tökdüyümüz poxları təmizləmək haqda fikirləşmək lazımdı.solçu olsan ya olmasan , fərq etməz , hər zadı demək , açmaq , danışmaq olar atam , di gəl bəzi zadları deməyin təhəri-töhürü də oler.allah sənə rəhmət eləsin ay nənə.