2. elə bir mövzudur ki, yazdığım entry'nin məğzini tutmayan, məni səhv başa düşən yazarlar olacaq burda. başsız atlı, ilk öncə başın sağ olsun. yaxın birini itirməyin nə olduğunu yaxşı bilirəm. dünyada ən çox sevdiyim insanı - nənəmi 3 il əvvəl itirmişəm. nə demək istədiyini başa düşürəm. o hisslərin səndə və milyonlarla insanda olması normaldır. əgər qəbir üstünə getməklə özünü rahat hiss edirsənsə, bu sənin üçün xoşdursa başa düşə bilərəm səni. amma bəzi insanlar kimi, hər novruz bayramında, hər il ölüm günü olduğunda vacib bir şeymiş kimi qəbir ziyarətinə gedən insanları anlaya bilmirəm. onların etdiyi şey ilə sənin etdiyin şey arasında çox fərq var. sənin etdiyin şey psixolojidir. əgər bunu etməklə özünü yaxşı hiss edirsənsə problem yoxdur burda. amma onu bilməlisən ki, bu etdiyin şey ilə yalnız özünü rahatlatmış olursan. çox təəssüf ki, səni eşidən, səni görən, səni hiss edən heç kəs olmur. bunu etməklə özünü aldatmaqdan savayı heç bir şey etmirsən. əgər ölümün normal bir şey olduğunu qəbul etsən, əgər həyatın sandığımız qədər mənalı bir şey olmadığını başa düşsən, o hisslərin də mənasız olduğunu görəcəksən. o hissləri basdırmaqla vicdanını itirmiş olmayacaqsan. əksinə reallığı qəbul edib həyata fərqli bir prizmadan baxmağı öyrənəcəksən.