3. bir özünümüdafiyə mexanizmidir.
bilgisizlik və qorxu düz mütənasibdir, bir şey haqqında bilgimiz nə qədər azdırsa ondan o qədər çox qorxarıq. inancın yaranması da sırf bu qorxu üzərindəndi. burdakı incə sərhəd bilmək və inanmaq arasındadır, bir şeyi bilib ona bağlanmaq ilə kor-koranə bağlanmaq arasındakı sərhəd, təəssüf ki, ikisi də inanc sözü ilə ifadə olunur. haqqında danışacağım ikincisidir.
dini inancı ələ aldıqda, bu çox sadədir, ölən heyvanları, insanları görən ibtidai insanın ağlında "bəs sonra?" sualı yaranır. ardından gələn instinktiv ölüm qorxusu ilə bu sual birləşdikdə, bu bilinməzlik qorxunu daha da artırır və bu təhlükədən çıxış tapılmalıdır. dini inancın incəsənətlə dərin bağları var. o qədər çətinliyin arasında mağara divarına şəkil çəkən insan əslində heç də bekar və boş deyildi, bu bilinməzlikdən çıxış yolu axtarırdı, ölən heyvanları divarda yaşadırdı. o nə etdiyini bilməsə də, əslində ölümdən sonra da yaşamaq inancının toxumlarını əkmişdi. bu haqda how art made the world sənədli filminin səhv etmirəmsə ikinci seriyasında çox yaxşı anlatım var.
qısacası inanc xəyal gücü və qorxunun qarışımından yaranmış özünü müdafiyə mexanizmdir.