23. heç yadımdan çıxmır, qrip olmuşam, ölürəm bir gün. qızdırma da bir yandan. səhər imtahanım var və mən bütün gecəni zarıldamışam ağrıdan. qışdı, yuxunun ən şirin vaxtı, səhər üzü isti yorğana bürünüb yatmışam. birdən anamın qışqırığına oyandım, gözlərim fal taşı kimi açıldı;
anam: ay bala, imtahana gecikdin, saat 10a işləyir.
yorğanı qırağa atıb, 60 saniyə içində paltarımı geyindim, 60 saniyəyə dişimi fırçaladım, ana dedim, mən qaçıram imtahana, bəlkə buraxarlar içəri. anamsa, bala yeməyini ye, saat hələ 7di(imtahan 9da başlayır və yarım saatlıq yoldur) həmin an dizlərimin əsdiyini hiss etdim, mədəmə şiş soxdular, beynim burnumdan maye halında axdı sanki. bütün ağrılarımı, qızdırmamı, halsızlığımı bəlkə də 20dəfə daha ağır hiss etdim həmin an. divara söykənib qeyri iradi ağlamağa başladım. anam üzüldü," hər dəfə "5dəqiqə" deyərək bir saat artıq yatırsan, indi də elə bildim yenə elə edəcəksən" dedi. heç nə demədim, qadın daha çox üzülməsin deyə o halda bir stəkan çay içib vaxtın gəlməsini gözlədim. bu hadisədən 3il ötüb, anam məni o vaxtdan bu vaxta qədər bir dəfə də olsun oyatmayıb, çünki o yoxdu.