1. səhərdəndir beynimi qurcalayan bu hadisəyə düşündüyüm məsləhətlərdir.

iqtisadi böhran olanda nələr dəyişir? bildiyiniz sıradan şeyləri saymayacam. məsələn,
oxumaq istəməyən tələbəyə əvvəlcə kəskin şəkildə yox oxu deyilirdisə indi kəm küm yoxlar deyilib ardından əsgərliyə, işə və s. yola salacaqlar.
xəstəxanaya getməsi üçün məcbur olunan adam, 'yox, keçər əşi zamanla' deyəndə inad edib zorla xəstəxanaya aparırlardısa indi, 'görəy, inşallah' deyiləcək.
sevgi bitəcək, insanlar boğazını düşünərkən ətrafındakılara sevgini unudacaq. bəzi atalar cinnət keçirdib özünü yandıracaq, bəziləri ailəsini sonra özünü. bəzi analar xadiməçiliyə, bəzi qızlar fahişəliyə, bəzi oğlanlar inşaatlara haqqı olan xoşbəxtliyi ala biləcəyi dövrdə.
qardaşına, qohumuna, dostuna borc verən biri üzü gəlmirdisə istəməyə indi boğazına yapışacaq.

bəs nə etmək olar?
qaçmaq! ölkədən qaçmaq, fəhləlik, ofisiantlıq edəcəksən bari get mədəniyyətin olduğu bir yerdə insan kimi et. otur ingilis dili oxu təhsil üçün qaç. evlən qaç. sıxıllar de ateistəm de qaç, rədd elə. sikdir get bir sözlə.

ya da ki meydanlara çıxmaq. çıxıb haqq tələb etmək. məmurundan tut prezidentinə kimi hamısının maaşını yarı yarıya azaltmağı tələb et. azərbaycan markalarının istehsal etdikləri məhsulları maya dəyərindən çox az bir miqdar baha satmasını tələb et. dövlətin lazımsız yüzlərlə fabrik, zavodunu xarici biznesmenlərə özəlləşdirməsini tələb et. lazımsız lazımsız klub sponsorluqlarını ləğv etməsini tələb et.

mən hansını seçirəm? mən birincini seçirəm. mən və mənimkimi minlər vaxtilə bunlara qarşı mübarizə aparanda cəmil həsənlinin şəklinin yanına aftafa qoyub məzələnirdiz. ona görə də mən sizin üçün bir də nəinki meydana çıxmaq otağımdan çıxmaram. mən bildiklərimin çoxunu tarqovidə bir pankartın altında buraxdım.

sizə uğurlar.