1. ilk entry-dən belə nəticəyə gəlmək olur ki, xaricdə təhsil almış azərbaycanlı ego səviyyəsi yüksək olan şəxsdir, qeyri nəsə mümkün deyil. ya ağ olmalısan ya qara deyilən bir şey yoxdur. niyə insanları belə ümumiləşdirmələrlə ittiham edirsiz, qadanızı alım. hissə-hissə yazacam ki, tam aydın olsun.

1. mədəniyyət bir insanda ya var ya yoxdu. onu avropada və ya antarktidada öyrətmirlər ki, gedib gələndən sonra "mən avropa görmüşəm", "mən xaricdə təhsil almışam" deyib daha mədəni olduğunu iddia edəsən. belə bir iddia irəli sürmək zatən mədəniyyətsizlikdir.

2. qədim zamanlardan bəri fransaya, qoriyə və başqa yerlərə tələbə göndərilibsə, bu o demək deyil ki, azərbaycandakılar "ver yeyim, ört yatım" rejimində "xaricdə təhsil alanlar barmaqlara çarə tapsın" düşüncəsində olmalıdı. azərbaycan qarşısında hamının öhdəliyi var.

3. öz hesabına gedən də əgər atası oliqarx deyilsə boğazından kəsib göndərir ki, övladı təhsil görsün. dövlət hesabına gedən də bir çox hallarda rüşvət verir ki, eyni səbəblə övladı yüksək təhsilə yiyələnsin.

4. şans ayrı anlayışdır, imtiyaz ayrı. hər ikisi ola bilməz. ya şans olmalıdır, ya da imtiyaz.

5. kiməsə puluna və ya vəzifəsinə görə həddən artıq hörmət olunursa, savadına görə hörmət olunması daha yaxşıdır bir cəmiyyət üçün. amma ümumiyyətlə həddən artıq hörmət müsbət bir anlayış deyil.

6. nəhayətdə hər hansı bir mənfi təcrübəyə görə ümumiləşdirmə aparıb bütün xaricdə təhsil almış azərbaycanlılara "düdük" demək də manqurtluqdu həmin məntiqə söykənəndə.