7. fəlsəfi fikir tarixinin ən böyük simalarından biri və deyərdim birincisi olan dahi alman filosofu nietzschenin ən mübahisəli fikirlərindən biri də tanrı öldü frazasıdır. bu fraza filosofun ən məşhur əsəri olan "zərdüşt belə buyurdu"da görünrüyə gəlir. demək olar ki, fəlsəfi təfəkkürdə inqilabi ideya olmaq baxımından yeni fəlsəfi baxış açısı, mühit formalaşdırır. çoxsaylı mütəffəkkirlər tərəfindən bu frazaya dair müxtəlif yanaşmalar irəli sürülmüşdür. bu frazanı subyektiv nöqteyi nəzərdən açmağa çalışacağam. əvvəla nietzsche nin nihilist olması bəllidir. dəyərlərdən, əxlaqi normalardan imtina mütəffəkkirin baxışlarının mərkəzində durur. belə ki, bu əxlaq ,normalar dini aspektdən yanaşıldıqda ,məhz tanrı tərəfindən bizlərə verilib. məgər bu dəyərlər əbədidirmi? onları söküb atmaqla, kökündən baltalamaqla sonuna çıxmaq mümkündürmü? xeyr. bunun bir yolu var. o da bu dəyərlərin təqdimatçısı olan tanrını öldürmək. burda söhbət cismani varlığın, yaxud şüurda ideal bir qüvvənin məhvindən getmir. söhbət günahkar qismində görüntüyə gələn tanrının ölümündən gedir. bəli, tanrı öləcək, yenisi doğulacaq. o tanrı ki, übermensch onun yerində olacaq. artıq tanrı öldü, onu biz öldürdük. ümid edirik ki onun yerinə daha layiqlisi keçəcək. o köhnə dəyərləri, qayda və normaları özüylə apardı. elə bir doğulsun ki, o artıq yeni dəyərlər gətirsin və özü heç bir şey qarşısında əyilməsin. necə ki, martin haidegger qeyd edir: "köhnə tanrılar bizi çoxdan tərk edip, yenilərisə hələ də gecikməkdədir".