3. incəsənət düşünməyi bacarmaq, düşündüyümüzü qəbullanmaq və onu öz sənətimizdə əks etdirməkdir. etirazdır. cəmiyyətin, varlığın üstümüzdə yaratdığı problemlərin, streslərin çölə vurmuş halıdır.

xüsusi bir sənətə sahib olmağa ehtiyac yoxdur. bank işçisi bir nəfər bass qitarda da ifa edə bilər. hamının içində bir yerdə var bu sadəcə üzə çıxarmağa ehtiyac var. çox incə bir ip üstündəki kavramdır incəsənət. nə aşağı görməlisən nə də əl çatmaz. bu o demək deyil ki hər kəs bilir, bacarır. hər şeydə olduğu kimi profesyonallaşmalısan. eqo, məndən yaxşısı yoxdu, mən bacardım deyərək sənəti sahiblənmək incəsənəti öldürür.
incəsənət təvazökarlıq, səmimiyyət, duyğu, maddiyyatdan uzaq durmaqdır.

düşünməklə başlamalıyıq. sərgidə bir heykəl gördükdə onun neçəyə başa gəldiyi yox niyə düzəldildiyini düşünməliyik.

o qədər geniş bir aralığa sahib mövzüdur ki adam bilmir necə yazsın başa düşülməyi, yanlış anlaşılmamağı üçün.

düşünmək xüsusi şərtlər tələb etmir. gecə yatarkən sağınızdakı divarın naxışlarını barmağınızla hiss etməyiniz də bir incəsənətdir. gözünü yumub düşündüklərin. onları qəbullanıb reallığa əks etdirməyin. kubrick demişkən 'bir şey təsəvvür edilə bilirsə, çəkilə bilər'.

içimizdəki incəsənəti qidalandırmağın ən yaxşı yolu isə musiqiyə qulaq asmaq, sərhədsiz xəyal qurmağı bacarmaqdır.