2. bir müddәt sonra vәrdiş halına gәlәn qәribә şeydir.
maraqlı vә ya maraqsızdır tam anlamıram. qəsdәn edilәn bir şey deyil çünki.
bir dә öz-özünә danışdığın yerdә başqasının bunu görmәsi vә ya eşitmәsi var. yaxşı hal sayılmaz, fikrimcә.
sәbәbi:
dәli görmüş kimi baxmalarıdır.
әslinә qalsa, özlәrinә görә haqlıdılar da.
mәn etmәsәm, başqası etsә, bәlkә, mәn dә onlar kimi düşünәrdim.
әvvәldә yazdığım kimi әsas xüsusiyyәt vәrdiş halına gәlmәsidir.
bu sәbәbdәn bir müddәt sonra istәnilәn mәkanda öz-özünә danışmağa başlayırsan, möhkәm sәslә.
әn sadәsi:
küçәdә gәzdiyin yerdә özünlә mübahisә edirsәn, kaş belә etmәzdin , niyә elә dedin vә s.
sonra başqası qarşına çıxır.
elәsi sadәcә baxış atıb keçir vә baxış heç dә normal olmur, elәsi dә dayanmayıb soruşur:
"yaxşısan? kiminlә danışırsan?" vә s.
vә sәn sadәcә gülümsәyirsәn.
ki, bu da normal deyil.
daha sonra hәmin insanla üz-üzә gәlәndә bәzәn utanc olur. "o mәnә dәli kimi baxır"deyә düşünürsәn.
bәzәn illәr keçir vә hәlә dә eyni düşüncә qalır beynindә yaxud onun hәmin baxışı.
amma nә olsa da әn әsası yenә dә әl çәkmirsәn, öz-özünə danışmağa davam edirsən.
bәzәn zövq belә alırsan. gülürsәn öz-özünә vә öz halına. әn sonunda incәdәn dәliliyә vә asosiallığa bağladığını hiss edirsәn.