1. café de flore həqiqətən son zamanlarda izlədiyim fimlər arasında ən fərqlilərdən oldu. filmin rejissoru c.r.a.z.y filmi ilə böyük maraq toplamış jean-mark valee’di. café de flore həm də onun c.r.a.z.y və the young victoria’dan sonar üçüncü uzunmetrajlı filmidir. film kanada-fransa ortaq layihəsi kimi də qəbul oluna bilər. əlbəttə daha izləmədiyim minlərcə film var ama buna əminəm ki izlədiyim yüzlərcə film arasında sevgiyə belə fərqli yanaşma olmamışdı.
filmdə ayrı-ayrı zamanlarda baş verən və ilk başda əlaqəsiz görünən 2 hekayə diqqəti cəlb edir. müasir dövrdə keçən hekayə. bir qadın və bir kişi. yeniyətməlik dövrlərindən tanış olmuşdular. və musiqiyə olan bağlılıqları tədricən onlar arasındakı münasibətə təsir etmiş və bir-birilərinə aşiq olduqlarını anlamışdılar. əslində onlar arasındakı münasibət sevgidən də bir addım irəlidədir. onlar bunu ruh ekizi olmaları ilə əlaqələndirirlər.. digər bir qadın. sarışın. özü istəyərək və ya əksinə cütlüyün arasına girməyə çalışır. kişi yeni qadına gün keçdikcə daha da bağlanır. və günün birində onu daha üstün tutur. digərini necə sevirdisə onu da elə sevir.
60cı illərdə keçən hekayə. yenə bir qadın və bir kişi - ana və onun körpsəsi. yeni doğulan uşağın down sindromlu olduğunu görən ata uşağı qəbul eləmir və ailəsini tərk edir. ana körpəsini böyütməkdə israrlıdır və onun uğruna öz həyatını arxa plana atır. gələcəktə onlar arasında çox güclü bağ yaranacaqdır. ananın övladına olan möhtəşəm sevgisi. ama bu bağlılıq da eynilə yuxarıda qeyd etdiyim cütlük arasındakı münasibət kimi sevgidən də bir addım irəlidədir. ana və övlad da ruh ekizidirlər... və bu hekayədə də başqa bir sarışın qadın - down sindromlu sarışın bir qız. iki down sendromlu uşaq gün keçdikcə bir birilərinə daha da yaxınlaşırlar. oğlan bu balaca qıza bağlanır. daha sevginin nə olduğunu bilməməsinə rəğmən onu sevdiyini söyləyir. anasına onu necə sevirdisə balaca qızı da elə sevdiyini deyir.
jean-mark valee bir birindən ayrı ayrı vaxtlarda baş vermiş bu fərqli iki hekayəni özünəməxsus bir yolla – fantastika, yuxular, mistika və s. birləşdirməyi və izləyənləri təəccübləndirməyi bacarır. filmdəki detallardan çox danışmaq istəmirəm. bunların fonunda isə filmin mükəmməl seçilmiş musiqiləri də öz sözünü deyir. rejissor filmdə pink floyd, sigur ros, the cure kimi qrupların musiqilərindən istifadə etmişdir. və musiqi təkcə fonda yox, filmdəki personajların həyatında da mühüm rol oynayır. həmçinin filmdə sinematoqrafın mükəmməl işini də qeyd edərdim ki filmə baxanda kadrlardan zövq almamaq imkansızdır.