1. yeni çıxan kitablara, yazıçılara nədənsə güvənə bilmirəm. buna səbəb də bir-iki yeni yazıçınıların kitablarını alıb oxumağım olub yəqinki. öncədən sınaqdan keçmiş, ən azından tarixdən süzülüb gəlmiş kitabları sevirəm. o kitablar o yolları aşıb gəlib və indiyə kimi onlardan şikayət olunmuyubsa rahatlıqla oxuya bilirəm və çox zamanda o kitablardan istədiyim həzzi ala bilirəm. friedrich nietzsche `nin bir gözəl sözü var e ; "çox oxumaq bəlkə də mənə görə deyildir. oxumaq üçün bir otağa qapanmaq rahatsız edir məni. çox və çeşitli şeyləri sevmək mənə görə deyil. mənim instinktimə yaraşan, yeni kitablara qarşı güvənsizlik, hətta düşmənlikdir." deyəcəyim odur ki, əslinə qalsa mən öz yazarlarımızı da sevmirəm. niyə bilmirəm amma öz yazarlarımızın kitablarındakı dialoqlar,mövzu, ssenari mənə maraqsız gəlir. "əh bunun kimi 100 dənə oxumuşam" deyib yola verdiyim kitablardı bunlar. nə qədər ki, dünya ədəbiyyatında o tarixin yollarından süzülüb sağlam çıxmış kitablar var mən yəqin ki hələdə yeni gənc yazıçılara güvənsiz olacam və azərbaycan ədəbiyyatını sadəcə ixtisasım olaraq oxuyacam.