81. bugün məndən bir sikim olmayacağını öyrəndim sözlük. belə ki, xəbər portallarının birində, hətta adını da deyim hacıbəyin portalında bir elan oxudum. elan mərdəkandaki uşaq evinə getmək üçün adam toplamaq məqsədi daşıyırdı. məlumdur ki, bu elanı verən də hansısa universitetin bir tələbəsidir. indi düşünün, bir uşaq evi var. kimsəsizlər filan toplanıb. azərbaycan kimi ölkədə o uşaqlardan hər hansı birinin mozart olması filan mümkün olan şey deyil. vaxtı gələndə oğlanlar narkotikdən, oğurluqdan filan içəri girəcək. qızlar da bakı barlarında bədənlərini əcnəbilərə satacaq. ancaq, bunu bilən bir qrup insan, o uşaqları ziyarətə gedir. ok, bəlkə dövlət strukturunu dəyişdirib o uşaqların gələcək problemini həll etmirlər ama o uşaqlara bir baş çəkirlər. deyirlər ki, ayə gəlin gedək görək bir bunlar nə iş görürlər, neyniyirlər. və gedirlər. heç tanımadıqları, bilmədikləri insanların ziyarətinə gedirlər. onlara paltar, yemək vs aparırlar.

bir sevgilim varıydı, eyni mərdəkandaki uşaq evlərinə gedirdi universitetdən. 3-4 dəfə getmişliyi vardı biz birlikdəykən. lovğalanmaq kimi olmasın, o qıznan hər görüşəndə olandan qopandan 50-60 manat xərcim çıxırdı. ama bir dəfə ağzımı açıb demədim ki, al bu 10 manatı gedəndə o uşaqlara mənim də adımdan birşey alarsan, qoşulub getmək bir yana yardım da eləmədim.

tanıdığım insanlardan bəziləri qocalar evinə ziyarətə gedərdilər, bir dəfə mən də gəlim demədim.
bunları keçdim, ən yaxın dostuma ki, ən yaxın dost olmaq üçün mən heçnə eləməmişəm, nə yaxşılıq eliyibsə o eliyib, 6 aydı zəng eləmirəm. o niyə eləmir desəniz, o 6 ay əvvəl bir gündə iki dəfə zəng elədi zəngini görmədim, ama sonra götürüb zəng də eləmədim. beynimi sikim. indi utandığımdan dəstəyi götürüb nömrəsini yığmağa üzüm yoxdur.
novruzda zəng eliyən dayımın telefonunu götürmədim. burda istanbulda 2 il eyni evde yaşadığım türk dostumun gəl görüşək təkidlərini 5 aydı müxtəlif bəhanələrnən cavabsız qoyuram. halbuki, avtobusa minsəm 15 dəyqə çəkəcək yanına getməyim.

indi fikirləşirəm, mən o uşaq evindəki uşaqlara nifrət edirəmmi? yox. qocalar evindəki qocalara? ona da yox. ən yaxın dostuma? nə nifrət, ölməyə də gedərəm. dayıma? yox. türk dostuma? o da yox əlbətdə ki.

bəs onda niyə belə edirəm, niyə heç kimə baş çəkmirəm? niyə ən yaxınımda olan insanları səbəbsiz yerə uzaqlaşdırmışam? nə pox yeyirəm mən bu həyatda?

etirafım budur, burda yazılanlar da 50 faiz belə deyil. indi qaza gəlmişəm sabah mütləq hamıya zəng eliyəcəm filan deyirəm. bilirəm ki eləmiyəcəm, ən sadəsindən üzüm yoxdur. nə vaxt belə oldum, niyə belə oldum heç bir fikrim yoxdur.

entry'lərimə müsbət səs verəndə bir daha düşün sözlük, belə də cındır bir adamdır ssg.