4. o məktəbdə intonasiya ilə şeir deyən uşaqlardan tıpkısının ta kəndisi olan uşaqların olduğu yer(kökü də ordan gəlir onsuz). gələcəyin yalnızlarının sıxıldığı yer. özəllərinin çox baha, amma yaxşı şəraitli, dövlətin olanlarının isə hər şeyi ilə pis olduğu, müəllimlərinin uşaq psixologiyasından anlamadığı, bir sözlə, həmişə afərin eşidən başı sığallanan uşaqların və yalnızlıq çağının qəlbi qırıq uşaqlarının yetişdiyi yer. bir az fərqli uşaqlar həmişə bağçanı sevməyib, və heç uyğunlaşa bilməyiblər ora. bunun bir də həm fərqli həm də intonasiya ilə şeir deyen olan variantı da var ki o uşaqların beyinlərindəki o ikiləmə heç vaxt getmir.