2. həmişə səhər metroya düşəndə çalışıram ki, var gücümlə üstünə qoyub 1-ci vaqona* maşinist olan tərəfə çatım. çünki, özümü maşinistlə vaqon arasında təmas quran qapıya arxamı diriyib dayanıram ki, gedib nərimanova çatanda rahat düşə bilim. artıq metro neftçilərdə, koroğluda insan kütləsinin təcavüzünə məruz qalanda, içəridə həmişə isti hava olduğundan iylənmə prosesi gedir. nəysə, vaqon bir az gedəndən sonra əskikmiş kimi bir də burnuma maşinist olan tərəfdən siqaret iyisi gəldi. normalda siqaret iyisi gələndə elə də ürəyim bulanmır* çünki özümdə çəkirəm , amma bu zalımın oğlu nə siqareti çəkirsə artıq, bir tərəfdən göt iyisi, digər tərəfdən siqaretin iyisi sintez olunaraq ortaya şah əsəri çıxır və sən bu həzzdən yan keçə bilmirsən, dirək beynivə işləyir. bu arada səndə boş qalmayıb nərimanova kimi ancaq söyməklə məşğul olursan. sözümün qısası, belə gicdıllağ maşinistlər son zamanlar mənə rast gəlir.
(baxma: piç yığını )