1. * sonunda nida olan başlıq

avtobusda həmişə qadınların oturmasında irəli gələn bir kəlimədir. bütün oturacaqlar qadın doludur. hərdən gülməli də gəlir ala adama. arıq kök hündür balaca qadınlar düzülüblər oturacaqlara. avtobusa girən kimi elə baxışlar atırlar ki adama utanıb durursan. "hörmət" funksiyamızdan istifadə edirlər. biraz da şüvənniy eləsəm deyə bilərəm ki bu faşizmdi bled! qadınlarçun oturmaq və ümumilikdə rahat ortam heçvaxt problem olmayıb. avtobus olsun ya metro olsun fərq etmir nə qədər sıxlıq və preslənmə olsun bunun onlarçün bir fərqi yoxdur. ortama girdikləri andan boş bir yer tapılar onlara. sadəcə avtobusa girmək kifayətdir onlara. bunun səbəbləri qadınlara olan hörmətdən irəli gəlir. özü də bu hörmət sadəcə dildə hörmətdi ha. əslində belə deyil. qorxumuzdan irəli gəlir ya da qadınların qorxularından deməliydim. onlarda həmişə paranoya vardır. biri mənə nəsə eliyər bu sıxlıqda zad. onları qınamaq da olmaz əslində. ələ düşən ilk fürsətdə sürtüşən oğraşlar var həqiqətən. bu da məndə təkər fikirlər yaradır. ama fikirləş fikirləş haracan ala? sən fikirləşməyində məşğul ol və bir qadın içəri girər və sən ayağa durub yer verərsən o qadına. bu qədər sadə.